canın sıkıldığında içindeki tarifsiz boşluk

ara ara ne yapacağımı bilmiyorum ve içimde öyle bir boşluk oluşuyor ki tarifi mümkün değil. birşey yemek istemesemde sık sık buzdolabı kapağını istemsizce açıp açıp kapatırım. laptop tan film bakarım ve o kadar film içinden izlenecek birtanesini bulamam.
bu durumlarda uykumda gelmez ama ayakta uyuyor gibi hissedersin.

manitasızlık yani..

ben farkında olmadan ayaklarım beni buzdolabının önüne getirir ve der; "tıkın ve içindeki tarifsiz boşluğu ağzına kadar doldur." sonrası daha trajikomik. çünkü bu sefer geriye yine tarifsiz bir doluluk kalıyor.

tarifsiz boşluk denilenin adının can sıkıntısı olması.

yaz aylarında yoklamayan histir.
güneşli günler, baharlar, yazlar cennetten fragmanlardır.

insan içinde cenneti de cehennemi de yaşıyor.
geçer geçer..