çarşıda bankta oturan yaşlılar

t:şehir merkezindeki banklarda oturan yaşlı amcalar ve teyzeler.

biraz garip geliyor bana.

iş yok, kayıt yok para da yok, büyük konuşmak istemem fakat o mertebeye ulaşırsam eğer kalabalıktan hazzetmeyen bir kişi olarak evim ve bahçesinden nadiren çıkarım.

bir araya gelip sosyalleşiyorlar. otobüs saatlerinin 65 yaş için ücretsiz olduğu zaman dilimleri, onların da kendi işlerini görme ve gezme saatlerini belirledi. emekli olup da kahve alışkanlığı olmayanlar işlerini bütün güne yayıyorlar. ne yapsınlar. mesela bankaya mı gidecek, pazara mı gidecek gidiyor işini görüyor sonra otobüs saatini beklerken uygun bulduğu bir yerde oturup hem dinleniyor hem de denk geldikleriyle sohbet edip sosyalleşiyorlar. otobüs arkadaşlıkları, sıra arkadaşlıkları bile var. sosyal devlet olarak yaşlıların sosyal ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik etkinlikler olmadığında herkes kendi çözümünü üretiyor.

yanına ortuduğunuzda sizi kitler, anlatır, öğüt verir. hatta birkaç eşcinsel teklifte bulunma vakası yaşayanlar bile var. o yüzden kardeşim kıyacaksın paraya oturacaksın kafeye, kısmen kafan daha rahat olur.

pek de yaşlı sayılmayan 60ların başlarında bir çiftin konuşmasına şahit oldum beş dakika önce birer sigara içmek için oturdular konuşmadılar kadın ayağa kalktı ne yemek pişiricem bişey yok evde dedi adam cevap vermedi makarna alayım yoğurt da alayım dedi kadın eğer verirse sigara da alırım dedi adam sessizce tamam dedi ikisi ayrı yönlere doğru yürüdüler .etkilendim.

hepsinde görülen ayrı yorgunluklar,ve senelerin getirdiği birbirinden anlamlı, kırışıklıklar. "ah yavrum.." diyerek baslayan sozlerinde ki kırıklığı anlatan hikayeler ya da ukdeler.. evlatlarının "zaten bir ayağı çukurda.." diyerek kucumsedikleri ve ardı arkası kesilmeyen isteklerini siraladiklari senelerin yorgunu bedenler. birbirinden değerleri nasihatleri,kendilerine yakın gördüklerine sıralayalar ve dahası neler neler..