çataldan tabağa düşen sebze yemeğinin sıçrama yeteneği

insanı dehşete düşüren, yok artık dedirten, gömlek/kravat düşmanı, ıslak mendil tüketimini artıran yetenektir.

hele işyeri yemekhanelerinde suyun içine taneyle koyarlar sebzeleri. kaşığa alabildiğin sebze tanesi, kaşıktaki su yoğunluğu içinde tutunacak başka sebze bulamayınca suyla kayıp tabaktaki yapay göle düşer. işte o bir küçücük sebze tanesi, bembeyaz gömlek üzerinde sayısız lekeye sebep olur. gerçekten anlam verememiş halde damladığı yerlere bakarken karşında oturan arkadaşın "şurana da gelmiş" der. boynunu geri çekip görüş açını genişleterek gömlek yakanda arkadaşının işaret ettiği yeri görmeye çalışırsın. sonrası malum...

işte bu yüzden hep derim ki "susuz koyun lütfen"...