cebindeki 100 tl yi bozdurmamak için karttan 300 tl harcamak

rahatsız ukdesi

hemen hemen herkesin düştüğü bir tuzak. karttan alışveriş yaparken sanki para gitmiyormuşcasına bizi saran lanet bir his vardır. nakit para öyle mi? bir lirası eksilince dahi yokluğu hemen belli olur. karttan ise katbekat harcamasını yaparsın ama sanki beleşe geliyormuş hissi verir. sonuç elde kalır sıfır sıfır sıfır. bu tuzağa düşmemek gerek. beleşe hiçbir şey yok.

ticari zekamın beni ulaştırdığı son nokta.

(bkz: bir halı alana on halı bedava veren adam)

mantıklı eylemdir. paranın sadece adı para. bir değeri yok. bozdurunca hemen bitiyor.

küçükken peder 100 lira harçlık verirdi sonra 20 lira daha verip derdi ki bu 20 lira o 100 lirayı kurtarır evet bi iktisatçı ancak böyle bi iklimde yetişebilir..