cenaze sahiplerinin merasime katılanlara ikramda bulunması

"bir yakınını kaybetmenin üzüntü ve sıkıntısı içinde olan cenaze sahiplerinin, taziye için gelen misafirlere yemek hazırlayıp sunması ilave bir telaş ve sıkıntıya sebep olacağından mekruh görülmüştür (ibn âbidîn, reddü’l-muhtâr, ııı, 148). bunun yerine komşular veya yakınlarının, cenaze sahiplerine ve gelen misafirlere ikramda bulunmaları sünnettir (tirmizî, cenâiz, 21).
bunun yanında cenaze sahiplerinin mezarlıkta veya evde helva, ekmek gibi şeyler dağıtmalarının dinî bir dayanağı yoktur. dinî bir gereklilik olarak görmeden yapılmasında bir sakınca olmayacağı söylenebilirse de bu tür uygulamaların kısa süre sonra cenazeyle ilgili bir dinî hüküm olarak algılanması tehlikesi bulunmaktadır. dolayısıyla bu ikramlar dinî bir zorunluluk olarak yapılırsa, bid’at ve hurafe sayılır." link

cenazede dağıtılan pilav üstü tavuk ikramı için ev sahibinden karabiber isteyen bir yüzsüzü görmüşlüğüm vardır. kepazelikti! "burası cenaze evi" diye uyarmamıza rağmen gocunmadan "ben karabibersiz yiyemiyorum" deyişi içinde bulunduğu hâli şeddelemişti.

üç gun yemek veriyoruz. babaannemin vefatında cenaze icin köye gittik , kac köyü doyurduk. böyle rezalet yok.

"cenazeme gelen herkesi doyur kızım. onlar benim son misafirlerim. cenazem benim son sofram ve soframdan bir kişiyi bile aç kaldırma"

annemin vasiyetiydi. ama annemin öldüğü gün ne elimi cebime attım, ne de mutfağa girdim. çünkü sağolsun sevenleri dört bir koldan girişti, yardım etti. bana birşey yaptırmadılar. ama etmeselerdi de içim kan ağlaya ağlaya da olsa bunu yapacaktım.

cenazeye gelip pilavın üstüne karabiber isteyen, ya da eve giderken evdeki çocuklarına da yemek isteyen terbiyesizler başka bir konu. ama benim için taziye evinde yemek vermek demek, yakınlarının ölen kişinin son misafirlerini ağırlaması demek.

sakarya'da da üç gün yemek verilir. cenaze sahibi yapmaz tabii, komşular yapar ya da dışarıdan yaptırılır.
antalyalı bir abladan öğrendiğime göre orada komşu cenaze evi ahalisine kadar yemek yaparmış. cenazeye uzak yoldan gelenler hariç, konu komşu yemek yemezmiş tebarekede falan. bence de olması gereken budur.

(bkz: cenaze evindeki pilav)

biri ölünce evde iki telaş olur, biri defin işlemleri diğeri yeme içme. aman taziyeye gelenler aç kalmasın. biri öldüyse kesin eve gelenleri doyurmak lazım !
menü de tatlı olarak genelde tulumba olur.
pide yaptırılır kıymalı, ayran.
yada etli pilav.

karinlar doyunca ne iyi insandı diye konu açılır, sonra döner dolaşır siyaset başlar. o ara çaylar gelir.
neredeyse bugünde biri öldü ohh yedik içtik havası olur.

sonra herkes evinde gider kalanlar tekrar vefat edenin arkasından ağlar. yedisinde kirkinda elli ikisinde hep yeme içme telaşı.

ölen kişi mezardan çıkıp "öldüm ben öldüm ne yeme derdine düştünüz" dese yeri var.

nerenin adeti bilmem ama anadolu’nun birçok yerinde cenaze evine yemek yapılır götürülür ki acısı var bir de angarya işle uğraşmasın diye. evet.

google'a "cenaze sahipleri merasime katılanlara neden ikramda bulunur" yazarak bilgi edinebileceğiniz durumdur.
(bkz: kaçın sözlük yıkılıyor)

cenaze sahibinin yasını yaşamaya fırsat bulamadan bunları düşünmek zorunda kalması ne acı. birini kaybetmişsin ama başsağlığına gelenlere ne yedireceğim diye bir telaşa düşüyorsun. ne kadar da acımasız bir tavır değil mi? taziyenin amacı yardımcı olmak, acıyı paylaşmak, yanında durmaktır.

sanırım fikrin çıkış noktası cenaze sahiplerine meşguliyet yaratıp, ölen kişiyi düşünmekten uzaklaştırmak veya ölen kişinin hayrına da yapıyor olabilirler.

saçma ama bu da parti eylemi. sonuç olarak ölene de yaşayana da kutlama yapmak lazım gelir.

iç anadolu yöresinde, merasime katılanlara genellikle yumuşak * kıymalı pide ve ayran ikram edilir. çok severim cenaze pidesini.

yahudi geleneğidir, müslümanlarda ( türk ve osmanlıda) cenaze sahibi yemek vermez, konu komşu hısım akraba eskiden 40 gün, simdi ise 7 veya 3 gün yemek getirir.

cenaze evinde misafirlere de yemek dağıtılması hiç hoş değil. yahu ssiz o yaptığınız şeyleri cenaze evine getirmişiniz yemekle uğraşmasın diye. tabi bizim millet durur mu? cenazede tabak verirler, karnımızı doyururuz diye giden var yahu! vermeyin, dağıtmayın tabak filan. karnı acıkan evde yesin.