cennet cehennem olmasa dindarlar yine dindar olur muydu düşüncesi

bence olmazdı. sırf ödül ceza mekanizmasi yüzünden dindar olanın da zaten samimiyetinden kuşku duyulur. çocuk gibi adamdır.

bence de olmazdı. yoksa o kadar ibadetin anlamı yok.

olmazdı tabii ki de.

“sofilere sohbet gerek, ahilere ahret gerek
mecnunlara leyli gerek, bana seni gerek seni

cennet cennet dedikleri birkaç köşkle birkaç huri
isteyene ver sen anı, bana seni gerek seni”

yunus emre

yokki zaten.

günah için yanlıştan kaçan, sevap için iyilik yapan insanlar için cennet ve cehennem her şeydir.
insanlar doğruyu ve yanlışı ayırt etmek için toplumsal etiği yahut ahlakı değil karşılığında alacakları ödül ve cezayı düşünürler. o yüzden hayır, olmazdı.

hadi hatırlayın...
öğretmenlere yaranmaya çalışan, ön sırada oturmaya hevesli takdir edildiği zaman kendini bi şey sanan sınıf arkadaşlarımız hepimizin vardı.

olurdu. insan sömürmek için en elverişli araçlardan biri de dindir.

bence olurdu ya.. ölümü kim hatırlıyo ki cehennemi düşünsün. ölüm bize çok uzak
hep başkasının başına gelen bir trajedi gibi..
kendi adıma ben yaratıcıyla ilişkimi, insan ilişkilerindeki gibi hatır,gönül,muhabbet minvalinde sürdürmeye çalışıyorum. cennet cehennem olmasaydi da aşağı yukarı böyle bi insan olurdum.

bir şairin;"menfaattir insanları getiren vecde,cennet vaadetmeseydi rahman,kimse etmezdi secde."beyitiyle cevap bulmuş sorudur.

hz. ali buyuruyor ki;

"bazı insanlar; sırf cennete gitmek için ibadet eder. bu tüccarların ibadetidir.

bazı insanlar; sırf cehennem korkusu ile ibadet eder. bu korkakların ibadetidir.

bazı insanlar ise; sırf allah rızası için ibadet eder. bu özgür insanların ibadetidir.
ne mutlu özgür olanlara!"

meselemize gelirsek;

toplum dindarlığı, cennet arzusu ve cehennem korkusu üzerinde şekillenmiştir. yani cennet ve cehennem mekanizmasının olmadığı yerde, toplum dindarlığını frenleyecek hiçbir engel kalmaz.

allah'ın razı olacağı dindarlıkta ise; ödül ve ceza ikinci plandadır. birincil hedef rıza olmalıdır. bu durumun islami literatürdeki karşılığı fenafillahtır.

fenafillah ile ilgili zamanında yazdığım tanımı altta bırakıyorum. iyi okumalar.
#390384

hiç sanmıyorum. herkes cenneti ödül cehennemi ceza olarak görmese dindarlığın 'd' si bile konuşulmazdı. hayatımız boyunca koşan bir tavşandan farkımız yok hedefe geldin al sana havuç sistemi. o kadar kanıksamışız ki bu durumu dinde bile bunu yapar olmuşuz. namaz kıldın, oruç tuttun al sana cennet. kötülük yaptın, kalp kırdın al sana cehennem. eğer bu iki seçenek olmasaydı kimse dini umursamazdı.

ibrahimi dinler bu kadar yayılmadan cennet ve cehennem kavramları pek azdı. insanlar tanrılara bu dünya için dua ederdi. sert gerçekliklerin içinde bu mantıklıydı. bu yüzden o dua eden insanlar dindar mıydı? tartışılır. ayrıca tanrıların sınırsız gücü yoktu. yani tanrıya dua edecen ki o da senin için uğraşsın. daha sonraları insanlar çoğaldı ve toplumlar birbirleri ile savaşmaya başladı. bazı toplumlarda savaşta kahraman olarak ölenler cennete gidiyor dendi. sonra insanlar tarım, hayvancılık ve depolamayı öğrendiler, zenginler ve köleler oldu. din zaten efendiler içindir. şehirler büyüdü. tabi suç arttı. iyi insanlar iyi yerlere gidiyor dendi. kötüler de cehenneme. eski tanrılar kendisine dua edeni korurdu ama seni cehenneme atmazdı. allah ve yahve ise sadece kendisine iman istiyor ve cehennemle tehdit ediyordu. onlar kazandı. şu anda insanlar çocuk gibi bunlara inanıyor ve çocuk yaşta kızlarını evlendiriyor. çocuk yaşta erkeklerin pipilerini travmatik şekilde kesip dinlerine hizmet ediyor ve cennete gideceklerini sanıyorlar.

olmasa değil, vaat edilmese. hayır. olmazlardı.

yeminle inci sözlükte olsak sana güzel bir cevap yazardım ama neyse.

olmazdı. bence allah da bunu bildiği için ödül-ceza sistemi getirmiştir.

onlar yine bir cehennem bulur, karşısına da bir cennet kondururlardi.

olmayacakları düşünülerek bunlar vaad edilmiş zaten. biraz zeka.

yanıltıcı bir düşünce olabilir.
herkesin dini kendine.
dindar var.
dini dar var.
dindarlar bence gene dindar olurdu.
dini dar olanlar için abdulcennet ve abdulcehennem dendiğini duydum
dindarlar abdullah olmalı.
allah'ın kulu yani.
cennetin kulu, cehennemin kulu değil.

gerçek dindarlar dindarlıklarından bir şey kaybetmezdi.
imam gazzalî’nin bildirdiğine göre, zebur’da allah;

“şayet cennet ve cehennemi yaratmasaydım ben yine de ibadet ve itaat edilmeye layık bir ilah değil miydim?” diye buyurmuştur.*

hz. aişe’nin, ayakları şişinceye kadar ibadet eden hz. peygambere,

"ey allah'ın resûlü, geçmişte işlenmiş ve gelecekte işlenmesi muhtemel bulunan günahlarını allah teâlâ bağışladığı hâlde niçin bu kadar yoruluyorsunuz?" deyince, allah’ın elçisi:

“ya aişe, allah'a şükreden bir kul olmayayım mı!” diye cevap vermiştir.*