cennet ve cehennem

askerlerin türk, polislerin ingiliz,aşçıların fransız,mühendislerin alman,sevgililerin italyan olduğu ve her şeyin isviçreliler tarafından organize edildiği yere cennet denir.
cehennemdeyse askerler alman,aşçılar ingiliz,mühendisler italyan,aşkınız isviçreli, organizatörler de türk 'tür.
fıkra lan şaka şaka gül diye

gerçekte var olmayan yerlerdir.

ikisi de insanın içindedir.

cennette ilginç insanların hiçbirisini bulamazsınız.
diyerek aradaki farkı en iyi friedrich nietzsche özetlemiştir herhalde.
carl sagan, einstein, hypatia, spinoza... bir giderse zar zor newton gider cennete. geriye huri peşinde koşan cübbeli tayfası kalıyor ne yapayım öyle cenneti?

silifke'de yer alan obruklardır.

sevdiğim yıldızlar, mankenler, oyuncular, futbolcuların hepsi cehennemde olacak zaten. ben cehennemi seçiyorum.

iki mekan. birinde iyiler, diğerinde kötüler var. bir de marjinallik var, "yaooov, cehennem sıcak ben sıcak severim ahaha cehennemi seçiyomm" marjinalliği.

iki mekânın da örneği insanın içinde.

nasip olursa cennet'te şöyle kenardan kıyıdan müstakil bir ucuz köşk olsa yeter diyorum yani. bu dünyada bir şey yapamadık, öte dünyada bari az kafa dinleyelim.

içtedir. içeride olup bitenin yansımalarıyla görülebilir. daha doğrusunu yaşayanın kendi bilir.

insanoğlunun bir türlü kesin olarak anlamlandıramadığı dualite. içerde mi dışarıda mı, gerçek mi yalan mı, burada mı başka bir boyutta mı falan. varoluştan beri tekrarlanır durur... oysa ki tanımlarından mütevellit, asla gerçeği bulamayacağı iki kavram ya da yerdir. en azından yaşarken. *

bana kalırsa kandiriliyoruz. insanlara bu kadar acı çektiren bir ilahi sistemin a.k.

rabbin katı (indallah) adı verilen ahiret evrenindeler:

emre1974tr.blogspot.com/201...

''birçok gidenin her biri memnun ki yerinden, birçok seneler geçti; dönen yok seferinden.''

mersin cennet ve cehennem obrukları…

cennet…

cehennem…

cennet, cehennem bu dünyada
cihan sığar bir insanda.

uçmağa ve tamu.

iyiysen cennet kötüysen cehennem hadi bakalım.

dinlerin olmazsa olmazı iki lütuf ve cezası.
direkt cennet ve cehennem olmayan dinlerde de, iyi ve kötü vardır.

iyi iyilik görecek, kötü kötülük görecektir.
gittiği yerde.

cennet... ışığın ve aydınlığın yolu

cennet’e yükseldikçe, dante’nin ruhu saflaşır ve ilahi ışıkla birleşir.. paradiso bölümünün sonlarında, dante tanrı’nın ışığını doğrudan görür ve şu şekilde ifade eder..


"ey ebedi ışık, yalnızca senin içinde oturan,
yalnızca senin tarafından bilinen ve senin tarafından
bilinen, ve senin içinde sevilen ve gülümseyen!"

dante tanrı’nın ışığının her şeyin kaynağı olduğunu ve bu ışıkla birleşmenin insan ruhunun en yüksek amacını oluşturduğunu anlatır..


cehennem.... sonsuz acının kapıları

dante’nin cehennem’e girişi, korku ve çaresizliğin birleşimidir. üçüncü canto’da, cehennem’in kapısında şu yazı yer alır..


"benimle girilir kederli şehre,
benimle girilir sonsuz acıya,
benimle girilir kaybolmuş insanlarla dolu yere."

cehennem’e adım atanların tüm umutlarını kaybettiklerini ve sonsuz acıya mahkûm olduklarını belirtir.. dante burada günahların ve adaletin yargısının somutlaştığı bir yerle karşılaşır..

*