1.
yönetmenliğini cooper raiff'in yaptığı 2022 yapımı komedi-dram filmi.
film üniversiteden yeni mezun olmuş andrew adındaki tatlı bir gencin yaşadığı kafa karışıklığını anlatıyor diyebilirim. aslında çok basit bir konusu var gibi dursa da filmi izledikten sonra bundan kolayca bahsetmek zor. film çoğunlukla andrew'in etrafında hayata yeni atılan bir gencin onu mu yapmalı, bunu mu, ilişkiler nedir, nasıl düşünmeliyim gibi sorularına yanıt arıyor olsa da yan karakterlerin de oldukça ilgi çekici hikayeleri var. çocukluk, büyüme sancıları, ebeveyn kompleksleri, terkedilme korkusu gibi birçok şey bulabilmek mümkün.
şahsen benim sıfır beklentiyle izlediğim bir filmdi ama gerçekten oldukça sevdim. bu sene izlediğim hem güldüren hem de hüzünlendiren en iyi filmlerden biri diyebilirim. özellikle filmin tüm karakterlerin duygularına ve deneyimlerine bizi tanık etmesi ama bunu sıkıcı bir hale getirmeden yapması oldukça güzel. hepsiyle ayrı ayrı bir yakınlık kurmak, anlamaya çalışmak ve belki en önemlisi hissetmek epey keyifli bir deneyim.
dakota johnson benim özellikle önyargılı olduğum oyunculardan biriydi. bundan önceki rollerini düşününce bunda biraz da hakkım olduğunu düşünüyorum. ama önce yakın zamanda izlediğimiz the lost daughter filmindeki anne rolü, sonra da bu filmdeki duygusu kendisiyle ilgili düşüncelerimi değiştirdi diyebilirim. helal olsun valla. helalleşeceğiz galiba seninle abla.
filmi beğenince sonrasında kimmiş ya bu yönetmen falan diye bakınınca hem başrolün hem de yönetmenin aynı kişi olduğunu görünce epey şaşırdım. ulan sen kimsin ya falan diyerek biraz daha bakınınca 97 doğumlu körpe bir kardeşimiz olduğunu gördüm. bu ne hız ya. doğduğun yer kaderindir galiba gerçekten. ayrıca filmin yönetmenliğini, senaristliğini ve yapımcılığını da kendisi yapmış. helal olsun, ne diyelim.
film üniversiteden yeni mezun olmuş andrew adındaki tatlı bir gencin yaşadığı kafa karışıklığını anlatıyor diyebilirim. aslında çok basit bir konusu var gibi dursa da filmi izledikten sonra bundan kolayca bahsetmek zor. film çoğunlukla andrew'in etrafında hayata yeni atılan bir gencin onu mu yapmalı, bunu mu, ilişkiler nedir, nasıl düşünmeliyim gibi sorularına yanıt arıyor olsa da yan karakterlerin de oldukça ilgi çekici hikayeleri var. çocukluk, büyüme sancıları, ebeveyn kompleksleri, terkedilme korkusu gibi birçok şey bulabilmek mümkün.
şahsen benim sıfır beklentiyle izlediğim bir filmdi ama gerçekten oldukça sevdim. bu sene izlediğim hem güldüren hem de hüzünlendiren en iyi filmlerden biri diyebilirim. özellikle filmin tüm karakterlerin duygularına ve deneyimlerine bizi tanık etmesi ama bunu sıkıcı bir hale getirmeden yapması oldukça güzel. hepsiyle ayrı ayrı bir yakınlık kurmak, anlamaya çalışmak ve belki en önemlisi hissetmek epey keyifli bir deneyim.
dakota johnson benim özellikle önyargılı olduğum oyunculardan biriydi. bundan önceki rollerini düşününce bunda biraz da hakkım olduğunu düşünüyorum. ama önce yakın zamanda izlediğimiz the lost daughter filmindeki anne rolü, sonra da bu filmdeki duygusu kendisiyle ilgili düşüncelerimi değiştirdi diyebilirim. helal olsun valla. helalleşeceğiz galiba seninle abla.
filmi beğenince sonrasında kimmiş ya bu yönetmen falan diye bakınınca hem başrolün hem de yönetmenin aynı kişi olduğunu görünce epey şaşırdım. ulan sen kimsin ya falan diyerek biraz daha bakınınca 97 doğumlu körpe bir kardeşimiz olduğunu gördüm. bu ne hız ya. doğduğun yer kaderindir galiba gerçekten. ayrıca filmin yönetmenliğini, senaristliğini ve yapımcılığını da kendisi yapmış. helal olsun, ne diyelim.
devamını gör...