ciddi ciddi türkiye'de yaşamanın güzel olduğunu düşünmek

türkiyede yaşamak güzel ancak bazı insanlarla beraber yaşamak kötü diye düşünerek karşı çıkıp çıkmamak konusunda kararsız kaldığım başlık.

düşünmeyen varsa s.ktir olup gitmekte özgürdür.

avrupa'da ya da amerika'da ikinci sınıf vatandaş muamelesi görmektense kendi ülkemin tüm sıkıntılarıyla boğuşmayı yeğlerim.

yurt dışını görmemiş ve her ülkenin göçmenleri düşman bellediğini sanan mal düşüncesi.

gelmeyin kardeşim yurt dışına, kalın cennet vatanınızda. emin olun kimse çağırmıyor zaten.

bir ülkeyi güzel ve yaşanır kılan içinde sevdiğimiz ve bizi seven insanlar olması.

ne kadar ingilizce bilirseniz bilin native speaker denen ana dili ingilizce olan bir insan değilseniz o dilde kendinizi tam anlamıyla ifade edemezsiniz.

benim ana dilim türkçe olduğu halde ben kendimi türkçe olarak ifade edemiyorum ingilizce düzeyim asla yetmez.

sorunlar var yok değil ama biz kendi ülkemiz için kendi ülkemizin geleceği için kalıp uğraşmazsak kim uğraşacak.

zamanında osmanlı dağılırken mustafa kemal ve arkadaşları “biz zaten ordu komutanıyız , saraya da yakınız , geçer bir köşeye kalan ömrümüzü konaklarda yalılarda geçiririz demedi.

ya sev ya terk et! ccc

henüz yurtdışına çıkma fırsatı bulamamış olsam da dört mevsimin bu kadar güzel yaşandığı, tarihi bu kadar zengin, mutfağı bu kadar geniş, doğası bu kadar güzel bir ülke olduğunu sanmıyorum. insanımız maalesef kıymet bilmiyor.

türkiye'de yaşamak güzel, hayatta kalmak zor.

paran yoksa düşünemezsin. eskidendi bir çay bir simiti düşünmeden alıp denize karşı oturup keyif. artık çaya simite para yetmediği gibi deniz kenarları elitlere parsellendi. köleden hallice yaşayan nüfus, ikinci sınıf vatandaşlığı bırakın kendi ülkesinde yaşamasını, küçük baş hayvandan hallice muamele.

bu ikinci sınıf vatandaṣ ezberine de hastayım. sanki türkiye'de vatandaṣız diye en insana yakıṣır hayatı yaṣıyoruz da.

bak kardeṣ, ırkçı dediğin batıda kendi iṣimi mesai saatimi 1 dakika geçirmeden yapıp, 1. sınıf dediğin adam ne alıyorsa onu alıyorum. komṣularım süt beyaz tipler, mutfağımın tamirine kadar yardım ettiler kendi istekleriyle. gayet evlerine buyur eden, aileleriyle ziyarete gelen tipler. kadın seversin diye lokum almıṣ gelmiṣ geçen. iş çıkısı 1. sınıf dediklerinle beraber içiyoruz. doktorda öyle ,okulda öyle. sosyal haklarıma falan girmiyorum.

kusura bakma da ben istanbul'daki park yeri kavgalarını, apartmanın kombi, onarım toplantılarını, polisin kime neye göre muamele ettiğini, ṣirketlerde kimin arkasından ne çevrilip konuṣulduğunu, aile hekiminin beṣ dakika bile ayıramadığını bilen, orada da ev tutmuṣ, çalıṣmıṣ biri olarak bu avuntuya gülerim. 2. sınıf olan türkiye'nin kendi vatandaṣına yaptığı muameledir.