çikolatada bile ırkçılık yapmak

buda ayrı bir seviye, sırf adında dubai var diye edilmedik eleştiri kalmadı. aynı çikolata, dünyada gaziantep/siirt /türk/istanbul çikolatası gibi bir isimle ünlü olsaydı, bu eleştiri yapan bir kesim eminim bayıla bayıla yer, reklamını yapardı. burada dubai çikolatasını savunduğumdan da demiyorum, fıstıklı çikolata barları 100 basar bana göre, değinmek istediğim konu en basit çikolatada bile millet hemen kendi ideolojisini/düşüncesini gösterme derdinde. bakın ben arapların çikolatasını yeniyorum, ıyyy pis araplar diyip alttan alta kendi grubu ile kendini haklı görüp ideoloji mastürbasyonu yapma derdindeler.

türkiye'de gayet doğal karşılanabilecek bir durum. halkımız, bebek yaştan itibaren ideolojik propagandalara maruz kalıyor. en verimli dönemlerini ''biz herkesten üstünüz, bir tanemiz dünyaya bedeldir, herkesle savaştık atalarımız dedelerimiz süperler biz de süperiz'' diye sayıklayarak geçiriyorlar. eğlence sektöründe bir şeyler mi organize ediyorsunuz? mutlaka öncesinde istiklal marşı ve her taraf bayrak ve portrelerle dolu. eğitim, öğretim, bilim mi yapıyorsunuz? önce atalarımızın ne kadar süper olduğunu haykırmanız gerekiyor. şarkı, türkü, sanat mı yapıyorsunuz? mutlaka vatan millet mesajları vermeniz gerekiyor. hal böyle olunca halkımız nefes aldığı her yerde öncelikle milletinin ve ırkının ne kadar ulu olduğuna dair söylemlere maruz kalıyor bu da beraberinde mevcut durumu ve otorite saplantılığını getiriyor. istisnasız her alanda önce vatan millet bayrak naraları atan ve tüm gerçekliklere gözü kapalı olan bir halk, basit bir çikolatadan zevk alıp hayatına devam etmeyi başarabilir mi? elbette hayır. gerçekçi ve objektif tepki beklediğiniz her ama her şeyde türkiyelilerin işi edebiyata ve drama vurduklarını zaten görebilirsin. umarım günün birinde biz de basit bir çikolata yerken bile ''atalarımızı arkamızdan vurdular, bizim ırkımız iyi onlarınki kötü'' vb. şeylere girmeden yalnızca keyif almayı öğrenebilirler.

1 gercek. cikolatalar neden hep siyah.