çocuk kalbi

bana kitap okuma alışkanlığı kazandıran kitaptır.

çocukken hiç kitap okumazdım. okumak istemezdim. annem kitap oku falan derdi.
bir akşam yemekten sonra babam bu kitabı eline aldı. okumaya başladı. dinliyorum tabii. okudu okudu sonra en heyecanlı yerinde okumayı bıraktı. merak edip tek başıma okumaya devam ettim. o gün bugündür kitap okurum. severek okurum.
kendi evladıma aynı bu şekilde alışkanlık kazandıracağım.

en sevdigim, en cok sevdigim cocuk kitabi. buyuklere masallar. biraz aglatir, biraz guldurur, hayat gibi.
ılkokul ucuncu siniftayim. o zaman bordo bir jeepimiz var. sarozdaki yazligimiza gidiyoruz annem babam ben. babam radyoya nilufer kayahan takmis, e bebegim e caliyor. ben arabada cocuk kalbini okuyorum. babam annemin bir eliyle elini tutmus, diger eliyle direksiyonu tutmus, gulusuyorlar.
her seyin yolunda oldugu musmutlu gunler..
gecip giden o gunleri bir yerlerde bulsam....

çocukluğumda iz bırakan kitaplardan biridir. 5.sınıfta sosyal bilgiler öğretmenimin "sen diğerleri gibi değilsin en çok sen okumalısın" diyerek bana hediye ettiği kitaptır. yeri çok ayrı, büyük küçük herkes okusun.