çocuk yapıp boşanıp nafaka alan kadınlar

sistem buna imkan tanıyor ve herhangi bir ters durumda kadın buna sığınabiliyor, sığınmalıdırda

hukuk sistemi bunun koşullarını ayrıntılı biçimde sistematize etmiştir. ancak, hukuk sistematiğindeki ve geleneksel yapı ve etkilemelerle oluşan sorunların varlığının, ne kadın, ne çocuk ne de nafaka ile gerçekte ilgisi yoktur. kira da bir sorundur, çalışma hayatı ilişkileri de bir sorundur kötü işleyen hukukta.. (aynı konu neden finlandiyada norveçte bizdeki gibi bir sorun değil diye düşünülüp araştırılırsa gerçek anlaşılabilir.)

başlıkta sanki sadece geceleri ortaya çıkan bir tür yaratıktan bahsedilmiş. dikkat edin de sizi yemesinler.

eşitlik? şimdi bu bana bunu sordurur, eşitliğin olmadığı bir dünyada alır alsın da..." kız çocuğu okumasın" ,"kız çocuğu söz söylemesin," kadın bana konuşamaz " çok söz söylenir üzerine çok konuşulur ama " mümkün" elbette almalı, böyle bir dünyada kadın nafaka, bir tür doğuştan aşağılanmak gibi bir şey halbuki, kendini kötü de hissettirir. o yüzden "çocuk yapıp boşanan kadının nafaka almak zorun da kalmasından utanmak" gibi bir başlık açılabilir. ama bu başlığı açan sevgili yazar arkadaşımın,anlatmak istediği kısma gelirsek.. "zengin koca avcısı " olarak tabir edilebilecek türden tiplere gönderme amaçlı açtığını düşünüyorum...o tür avcılar için yorumum "mutuailst" varlıklar onlar da olsun, her bir şey olsun bu dünyada zaten.

evlilikte çocuğa verilen nafaka dışında nafakayı maddi durumu iyi olsn kötü olana veriyor. eğer kadına toplumda yer alması için alan açmazsak destek vermessek kadın boşandıktan sonra nasıl yaşayacak. ayrıca evliliklerde çocuk bakımı ve ev işi konusunda eşit sorumluluk alınmıyor. kadının yıllar boyu yıpranma payı daha çok olacak. bu da tazminat gerektiriyor. bir de üstüne kadın zorla çalıştırılmıyorsa boşandıktan sonra yeni bir hayatı nasıl kuracak.

sanki herkes bir acun bir elon musk bir bill gates. normalde çocuk için bile verilen nafaka çok komik bir rakam. onu da kendi çocuğu kişi sürekli vermiyor.

(bkz: gold digger)

bilinçli olarak bunu yapan var mıdır?
illa ki vardır ki bu başlık açılmıştır. fakat ben de durumu farklı yönlerden anlatmak istiyorum.
evlendim,5 yıl evli kaldım ve boşandım. boşandığımda oğlum 3 yaşındaydı. aramızda anlaşıp şartları kararlaştırdık. oğlumuz için de her şeyi ortak yapacağız(!) formaliteden basit bir protokol yaptık. eşyalar paylaşıldı,baba ayda şu kadar gün çocuğu görecek, anne kendi için değil sadece çocuk için iştirak nafakası alacak vs maddeleri olan.. karşılıklı güvenden kaynaklı her şeyi protokole yazmadım.
ne oldu dersiniz?
kendime sıfırdan bir düzen kurmak zorunda kaldım. şahsi eşyalarımla birlikte en azından oğlumun odasını almak istedim. onu bile alamadım. birikmiş param hiç yoktu. alyansımı, tek taşımı, bir de düğünde takılan seti bozup spotcudan ev kurdum. oğluma oda kurabilene kadar aylarca park yatakta yattı. her ihtiyacını kendim aldım. babası 500tl nafaka ödüyor diye bir çorap bile almadı.(kıyaslanabilmesi için; o tarihte oğlumun kreş ücreti 1100tl idi)
ilkokula başlayana kadar tüm anaokulu ücretlerini tek başıma ödedim. şuanda 2.sınıfa gidiyor ve okuldan sonra gittiği etüt merkezini, hobi kurslarını tek başıma karşılıyorum.(kıyaslanabilmesi için; oğlumun şuanki nafakası 1500tl, etüt ödemesi 3000tl)
bu süreçte spotcudan kurduğumuz evimizin eşyalarını yenileri ile parça parça değiştirdik ve eskilerini ihtiyaç sahiplerine bağışladık. şuan tatlış bir evimiz ve huzurlu bir ortamamız var oğlumla.
babası boşandıktan 1 yıl sonra evlendi ve bir de çocuk yaptı.(ilkine yetebiliyormuş gibi!)
uzun lafın kısası çok iyi tanıyorum dediğiniz insanı bile aslında o kadar da iyi tanıyamıyorsunuz.
ve hak iddia edebilmek için en ufak ayrıntıya kadar her şeyi kağıda dökmek gerekiyor.
herkesi çocuk yapıp boşanan, sonra adamı nafakaya bağlayan kadın olarak görmeyin.