çocukların havaya atılmayı çok sevmesi

genellikle boyun kaslarında zedelenme, beyin kanaması ve bağırsak düğümlenmesine sebebiyet veren yanlış bir çocuk sevme biçimidir. ayı yavrusunu severken öldürürmüş lafına uyum sağlamak isteyen bir ayı değilseniz herhangi bir çocuğu böyle sevmezsiniz.

bana nedense çocuklar hiç mutlu olmuyorlar da onu atan kişi güldüğü için mecburen gülüyormuş gibi geliyor, dikkat ederseniz havaya atılma öncesinde çocukların yüzünde bir korku oluyor, bir anlık bile olsa onları korkutmaya hakkımız yok diye düşünüyorum, o yüzden de yapılmaması gereken bir sevme şekli bence..

beynin, kulak içinde bulunan jiroskopun ani yer değişimlerini bildirmesi sonucu zevk merkezini uyarmasından dolayıdır. sarhoş olurken de bu zımbırtı oynaşıp durur ve insanı mutlu eder.
(bkz: otolit)

katılmadığım önerme.
önermeyin artık bunu.
çünkü yurduma ait saçma sapan bir baba ritüel.

dokuz ay karnında taşımak, emzirmek, uykusuz kalmak =annelik.
çocuğu havaya atıp tutabilmek=babalık.

bu memleketin kültürü babalara çalışıyor.

çocuklara sormak gerek. bence korkuyorlar. ama havaya atandan daha çok korktukları için gülüyormuş numarası yapıyorlar.

(bkz: epigastrik yükselme hissi)

arabayla bir kasisin üstünden geçerken karnınız bir hoş olur. aynı etki.