1.
livaneli'nin, yunan şair kavafis'in muhteşem şekilde besteleyip sunduğu şarkısıdır.
devamını gör...
2.
geçmiş zaman izi.
mor beyaz renklere sahip bir yer, mantıcı sanırım. anılar bulanık.
yeri tam aklımda değil, kadıköy çarşı içi ya da yeldeğirmeni tarafı olabilir.
sene 2019,aylardan ağustos, günlerden 19'u.
iyi biliyorum çünkü doğum günüm.
karşımda o oturuyor, kocaman mavi gözleri var, bişiler anlatıyor her zamanki heyecanlı hali ile, gözleri gözlerimden milim sekmiyor, nasıl manyak mavi gözler bunlar tanrım? bir de açık renk göz sevmeyen adamım ben? puh!
"dur öylece" diyorum, fotoğrafını çekiyorum, daha yemekler gelmemiş. "ver bakayım" diyor, telefonu alıyor elimden, fotoğraflara bakarken gözleri daha da kocaman oluyor, "gördün mü?" diyor, "neyi?" diyorum, teli bana çeviriyor, bir fotoğrafa zoom yapmış, gözünün az yanında arkadaki kapı numarası okunuyor, 19.
benim doğum günüm olduğunu öğrenmeden önce en sevdiği rakamın 19 olduğunu, her tarafta karşısına çıktığını söylemişti. "tesadüf" diyorum, "sana milyon kere söyledim, tesadüf diye bir şey yoktur" diyor, yemekler geliyor, muhabbet kapanıyor.
bugün :
bu şarkıyı dinlerken fotoğraflara bakıyorum, bir kedi arıyorum, kedi de onun kedisi, onun hayatımda olduğu zaman içerisinde "bizim kedimiz".
şarkı "ağustos" diyor, fotoğraftaki mavi göz bana bakıyor, şarkı "yakut mavi" diyor, fotoğraflardaki mavi göz bana bakıyor, "ben sana demiştim, tesadüf diye bir şey yok" diyor o mavi göz, seneler sonra inanıyorum..
"bu bulanık anıyı anlatmak isterdim
ama silinmiş, ner'deyse bir şey kalmamış
çok eskiden çok, ta gençlik yıllarımdan
bu bulanık anıyı anlatmak isterdim
çok eskiden çok, ta gençlik yıllarımdan
bu bulanık anıyı anlatmak isterdim
bir giysiydi sanki yaseminler
ağustostaydı, ağustosta bir akşam
gözlerini hatırlıyorum biraz, sanırım maviydiler
ah evet maviydiler, mavi gök yakuttan
gözlerini hatırlıyorum biraz, sanırım maviydiler
ah evet maviydiler, mavi gök yakuttan "
mor beyaz renklere sahip bir yer, mantıcı sanırım. anılar bulanık.
yeri tam aklımda değil, kadıköy çarşı içi ya da yeldeğirmeni tarafı olabilir.
sene 2019,aylardan ağustos, günlerden 19'u.
iyi biliyorum çünkü doğum günüm.
karşımda o oturuyor, kocaman mavi gözleri var, bişiler anlatıyor her zamanki heyecanlı hali ile, gözleri gözlerimden milim sekmiyor, nasıl manyak mavi gözler bunlar tanrım? bir de açık renk göz sevmeyen adamım ben? puh!
"dur öylece" diyorum, fotoğrafını çekiyorum, daha yemekler gelmemiş. "ver bakayım" diyor, telefonu alıyor elimden, fotoğraflara bakarken gözleri daha da kocaman oluyor, "gördün mü?" diyor, "neyi?" diyorum, teli bana çeviriyor, bir fotoğrafa zoom yapmış, gözünün az yanında arkadaki kapı numarası okunuyor, 19.
benim doğum günüm olduğunu öğrenmeden önce en sevdiği rakamın 19 olduğunu, her tarafta karşısına çıktığını söylemişti. "tesadüf" diyorum, "sana milyon kere söyledim, tesadüf diye bir şey yoktur" diyor, yemekler geliyor, muhabbet kapanıyor.
bugün :
bu şarkıyı dinlerken fotoğraflara bakıyorum, bir kedi arıyorum, kedi de onun kedisi, onun hayatımda olduğu zaman içerisinde "bizim kedimiz".
şarkı "ağustos" diyor, fotoğraftaki mavi göz bana bakıyor, şarkı "yakut mavi" diyor, fotoğraflardaki mavi göz bana bakıyor, "ben sana demiştim, tesadüf diye bir şey yok" diyor o mavi göz, seneler sonra inanıyorum..
"bu bulanık anıyı anlatmak isterdim
ama silinmiş, ner'deyse bir şey kalmamış
çok eskiden çok, ta gençlik yıllarımdan
bu bulanık anıyı anlatmak isterdim
çok eskiden çok, ta gençlik yıllarımdan
bu bulanık anıyı anlatmak isterdim
bir giysiydi sanki yaseminler
ağustostaydı, ağustosta bir akşam
gözlerini hatırlıyorum biraz, sanırım maviydiler
ah evet maviydiler, mavi gök yakuttan
gözlerini hatırlıyorum biraz, sanırım maviydiler
ah evet maviydiler, mavi gök yakuttan "
devamını gör...
3.
sözler çok iyi...
devamını gör...