dalgın insan

sanılanın aksine düşüncelere aşırı yoğunlaşan insanlardır çoğu zaman.
durup küçük ince şeyleri anlamaya çalışanlardır şairin deyimiyle.

benim de içinde bulunduğum insan tipi. hep dalgınımdır.

eve gelen misafirimiz şekerli türk kahvesi istemişti.ben o sırada türlü mental breakdownlar yaşıyorken kalkıp misafire kahve yapıyorum..kahveyi sade yapmısım..sonradan aklıma geldi..mutfaga gidip şekerle kaşık getirdim..şimdi ekleseniz nolur yaparken ekleseniz nolur demistim..kadın kahveye sekeri koydu,oyle icti..o anki yüz ifadesini unutamıyorum..keske dalgınlıgından kahveyi taşırsaydın be kızım.

sen beni dinlemiyor musun? sorusuyla çok karşılaşandır.

ben. hayat yorar.

bedenen yanınızda ama ruhen yanınızda olmayan kimse.

dalgınlığı, dikkatsizliklere yol açacak uzun vadede canı yanacak insandır.

bu aralar maalesef böyleyim. sürekli bir yerlere dalıyorum da nerelere dalıyorum bir bilsem.

geçenlerde, telefonumu kaybettim. unuttuğumu sandığım yere alelacele döndüm. bir yandan da arkadaşlarım çaldırıyorlar falan. önce biraz dolandım içeride. ses çok yakın, aman allahım nerede olabilir derken kendi etrafımda dönmeye başladım deli gibi. topaç gibi oldum, dönüyorum yarınlar yokmuşçasına. etraftaki insanlar niyeyse garipseyerek bakıyorlar bu arada. halbuki benimle birlikte dönseler onlar da rahatlayacaklar. neyse, bi odaklandım. kafa zehir. meğerse arka cebimdeymiş. aynı hızla geri çıktım.