dargın uyumayalım

ben "ne zaman baba, mezara girince mi?" demekten yoruldum artık.. ya bu cümleleri duyan insanlar hangi büyüyü yapıyorlar da bu kadar seviliyorlar? garip ömrümde bir kez bu cümleyi duymadım.. ama söylemişliğim var.. o da benim enaaaağyiliğim.

annemle babamın her kavgadan sonra öpüşüp barışıp yaptığı şeydir. yatağa küs girmemeyi öğrettiler bana da. henüz yaşayamadım ama çok haklılardır.

yani gerçekçi olmak gerekirse, her olayda işe yarayacağını düşünmüyorum. partnerler bazen birbirlerine ölümcül hatalar yapabiliyor, kötü söylemler sarf edebiliyor hatta kasıtlı incitmek isteyebiliyor. bunları sindirmek ve bağışlamak zor olabiliyor. bazen bağışlamak yerine boşanmayı bile seçebiliyorsun.

minik şeyler için belki ama diğer durumlar için pek geçerli olduğu kanısında değilim.

tamam, gel elimi öp, özür dile, barışalım.

abi ben çok kindar adamım. diyelim evlendim, karımla kavga edersem evi falan terk eder 3 5 sene dönmem. benim kuracağım cümleler değil.

gözlerim vagonları, dolaştı üzgün üzgün...

şu cümle o kadar müthiş bir cümle ki. uykuya geçmeden asla o günün üzerini örtüp uyumuyor sorunu halledip onu düşünerek kalbini rahatlatıyorsun

5:28den itibaren