1.
mert can metin tarafından çekilen ve senaryosu da aynı isim tarafından yazılan
7 dakikalık kısa film; kısa bir süre önce yayınlanmıştır.
insanın kendine düşman olmasını anlatıyor;
odun kırmakta olan bir adama eski zamanlarda yazılmış silindir şeklinde bükülen mektuplara benzeyen bir mektup gelir, mektubu getiren kız daha sonra mektupta hiçbir şey yazmadığını görür.
odun kıran adam ise mektubu yere attıktan sonra evine gidip düşmanı olan diğer kendisini öldürmek için hazırlık yapar,
giyinir, şapkasını takar, silahını alır,
kendine acıması kalmamıştır.
vurduğu kişi ise kendisi olur, direkt kendini vurmaz aslında, kendisi iki rolde oynar ve kamera bir kendisini bir de yeniden kendisini gösterir, iki insan göstermek için başvurulan bir çekim tekniği olduğu kısaca söylenebilir.
insanın en büyük düşmanının yine kendisi olduğunu vurgulayan bir kısa filmdi,
elbette bu narsistler ve kendini çok sevenler için geçerli değil, kendisiyle arası açılanlar ve kendinden uzaklaşanlar, kendini artık sevmeyenler için geçerli.
kısa filmi sinematografik bağlamda iyi buldum, renkler, ışık, manzaralar, kameranın koyulduğu yerler oldukça iyiydi.
bir ana fikri var ama duygusu eksikti,
izlerken hiçbir şey hissetmedim, bir kısa filmde konunun iyi işlenmesi gerektiği kadar bir duygunun da izleyiciye geçmesi gerekir.
yoksa o sadece bir yığın güzel görüntüden ibâret kalır.
kendisini ölüme davet eden bir adamın konu alındığı western filmleri tadında bir kısa film olmuş.
7 dakikalık kısa film; kısa bir süre önce yayınlanmıştır.
insanın kendine düşman olmasını anlatıyor;
odun kırmakta olan bir adama eski zamanlarda yazılmış silindir şeklinde bükülen mektuplara benzeyen bir mektup gelir, mektubu getiren kız daha sonra mektupta hiçbir şey yazmadığını görür.
odun kıran adam ise mektubu yere attıktan sonra evine gidip düşmanı olan diğer kendisini öldürmek için hazırlık yapar,
giyinir, şapkasını takar, silahını alır,
kendine acıması kalmamıştır.
vurduğu kişi ise kendisi olur, direkt kendini vurmaz aslında, kendisi iki rolde oynar ve kamera bir kendisini bir de yeniden kendisini gösterir, iki insan göstermek için başvurulan bir çekim tekniği olduğu kısaca söylenebilir.
insanın en büyük düşmanının yine kendisi olduğunu vurgulayan bir kısa filmdi,
elbette bu narsistler ve kendini çok sevenler için geçerli değil, kendisiyle arası açılanlar ve kendinden uzaklaşanlar, kendini artık sevmeyenler için geçerli.
kısa filmi sinematografik bağlamda iyi buldum, renkler, ışık, manzaralar, kameranın koyulduğu yerler oldukça iyiydi.
bir ana fikri var ama duygusu eksikti,
izlerken hiçbir şey hissetmedim, bir kısa filmde konunun iyi işlenmesi gerektiği kadar bir duygunun da izleyiciye geçmesi gerekir.
yoksa o sadece bir yığın güzel görüntüden ibâret kalır.
kendisini ölüme davet eden bir adamın konu alındığı western filmleri tadında bir kısa film olmuş.
devamını gör...