davranış terapisi

hastaların istenmeyen davranışlarını değerlendirmede fobiler,cinsel sorunlar ve sosyal ilişkileri artırmak gibi konularda yardımcı olmaktır.

behavior therapy, ingilizcesi. cognitive behavior therapy yani bilişsel davranış terapisi olan olaya değil kişinin bu olayı algılayışına ve oluşturduğu duyguya odaklanılarak yapılır. yani bu terapiye göre bizi etkileyen hayatımızda olan olaylar değildir, bizim bu olaylara verdiğimiz tepkilerdir ve bu tepkileri değiştirerek terapi uygulanması hedeflenir.
dialectical behavior therapy de buna benzerdir ama mindfulness ile daha hayata yayılmış davranışlar oluşturulur ve sınırda kişilik bozukluğu gibi hastalıkları olan hastaların terapisinde kullanılır.

günümüzde, hiç hak etmediği halde demode sayıldığını ve eksik görüldüğünü düşündüğüm terapi yaklaşımıdır. eksikleri olduğu kesindir, tüm diğer terapi yaklaşımları gibi. ancak, kişinin kendi başına en kolay uygulayabileceği terapi olmasıyla çok değerlidir gözümde.

öz saygınızı törpüleyen en küçük bir davranışı (örn. dişlerini fırçalamamak) bile iradi olarak ortadan kaldırarak, kendiniz için daha büyük olumlu adımlar atma yolunda enerji biriktirebilirsiniz. zaten diğer terapilerin amacı da eninde sonunda yaşam pratiğine dönük belli davranış değişiklikleri yaratmaktır.

üstelik egemenler ve devletler bu yaklaşımı halkın aleyhinde kullanmaktan asla vazgeçmezler. askerlikteki yanaşık düzen eğitimleri (rahat, hazır ol, sol-sağ vb.), üniforma uygulamaları, ast-üst hiyerarşi kurgulamaları, hatta okullardaki törenler bile buna hizmet eder. bir diğer örnek olarak, stadyumda taraftarları koltuğa oturtursan, ayakta duran taraftar kitlesinden bambaşka bir kitle elde edersin.

diyalektiğin şaşmaz yasası gereği, davranıştaki bir değişikliğin bilişe yansımaması olanaksızdır.

ama tüm bunlar, her türlü sorunda davranışçı yaklaşımın tek başına yeterli olacağı anlamına kesinlikle gelmez diyerek de gardımı alayım.