dayak yiyerek büyümek

sayın " dostlarımızla geleceğiz" rumuzlu yazarımıza destek ve teselli vermek için açılan başlık.

hepimiz eyle büyüdük abee. evde dayak, okulda dayak, mahallede dayak, askerde dayak... heçbirinden de şikayetçi değiliz. bugün ayaklarımız yere değiyorsa bu dayaklar sayesinde.

ayaklar yere değiyor da kafa pek iyi değil hacı onu da belirtmekte yarar var bence.
normal değildi çocukluğumuz.

anne terliğinden nasibini almamış kaç kişiyiz.

çocuk annesinden dayak yemiştir, annesi babasından dayak yemiştir, babası ağabeyinden dayak yemiştir, ağabeyi sokak serserisinden dayak yemiştir, sokak serserisi askerde komutandan dayak yemiştir, komutan okuldayken öğretmenden dayak yemiştir, öğretmen öğrenciyken müdürden dayak yemiştir. geriye gidersek habil ile kabil'e doğru uzar bu iş.

ara sıra lazımdır. fazla ayarını kaçırmayın adamı arsızlaştırır. ama ölçülü yapıldığında şımarıklığa, hadsizliğe devadır.

babadan kemer ile yenilirse devlet başkanlığı kontigaranti.