1.
ahmet hamdi tanpınar'ın şiiri.
fırtına, sonsuzluk, esrarlı bitiş,
gece dağıtıyor meyvalannı,
yemyeşil bir ağaç sarsıyor geniş
kollarında ufkun dört duvarını.
boğuşan devler var uzak bir yerde,
kanlı hiddetidir bu ses onların.
yarın bir gül açar bu bahçelerde,
belki son çığlığı boğulanların .
ne çıkar, sonu bir neşe ve hüznün,
açılmış bir kapı ümit boşluğa,
ölüm şifasıdır her üzüntünün,
sükut defne dalı her yorgunluğa.
fırtına, sonsuzluk, esrarlı bitiş,
gece dağıtıyor meyvalannı,
yemyeşil bir ağaç sarsıyor geniş
kollarında ufkun dört duvarını.
boğuşan devler var uzak bir yerde,
kanlı hiddetidir bu ses onların.
yarın bir gül açar bu bahçelerde,
belki son çığlığı boğulanların .
ne çıkar, sonu bir neşe ve hüznün,
açılmış bir kapı ümit boşluğa,
ölüm şifasıdır her üzüntünün,
sükut defne dalı her yorgunluğa.
devamını gör...