değer verilen insanı kaybetmek

fazla cevre degersizleştiriyo insanı. etrafındakileri. deger verdigin kişiyi bile kaybediyosun. cünkü ihtiyac duymuyosun. imsan o kadar nankör ve bencil ki. sadece vakit gecirmek icin tonla insanı sevdigini söylüyor sadece yalnız kalmaktan sıkıldıgı icin ve kendine bi ugras bulmak icin egosunu tatmin etmek adına bi sürü kisi var hayatında. aynı anda bi gün icinde 5 kisiyle bulusursan aklın tabi birinin gözünde birinin sacında birinin bilmem neyinde kalır. sayılı kişilerle konuşan insanlar kadir kıymet bilenlerdir cünkü kaybedecek az sayıda ve cok degerli kisilere sahiptir. kime neden ne kadar deger verdigi önemli tabi aptal olmamak gerek. her seyin bi sonu oldugu gibi yüz elli kisi de olsa hayatında bi günde kaybedersin hepsini ki zaten oyunun kuralı böyledir hic beklemedigin bi anda beklemedigin kisilerden darbeyi yersin . aslında cevren sana defalarca uyarıda bulunmasına ragmen inanmazsın cünkü inanmak istemezsin kör olursun cünkü o giderse napacagını düsünürsün. sayılı kisileri olan kisiyse zaten her seyi apacık ortada yaşar neyi varsa döker neyi varsa paylaşır cok fazla yakının varsa paylasacak hic bi seyin yoktur . yanlış kişilere yanlış şeyleri adarsın fazlasını verirsin kaybedersin hüsrana ugrarsın.