değersiz taşları boyayıp cilaladıktan sonra satışa çıkarmak

birde güzel bir markalaşma ile bunlardan kolye, bileklik,küpe gibi takılar yapıp, her bir parça benzersiz vs diye slogan oluştursak nasıl olur. bununlada yeterli değil tabii ekstra ve önemli bazı konular var. ilerde böyle bor çılgınlık yaparım belki. tutuyormuş birde ne gülerim var ya.

benim resim öğretmeni bir kadın arkadaşım plajdan topladığı çakıl taşlarını boyuyor. kolye türü şeyler yapmak istediğini ama taşı delemediğini söyledi. kendisine taş delmek için özel olarak bilenmiş (tabi çeliği de özel) bir matkap ucu hediye ettim. kendisi de matkabı aldı. yaptı ve satışa sundu. ama... ama... satamadı. üstelik turistik yerde yaşamasına rağmen. sattıkları kermeste eşin dostun ayıp olmasın diye aldıkları.
satmak ayrı bir sanat. ayrıca sağlam sinir olması gerekiyor.

hikayesi olmadan satılmaz. bunu alınca auran düzelecek. negatif enerjini pozitife çevirecek diye süslerseniz onları alacak ena... pardon alıcı bulursunuz. yurtdışında daha kolay olabilir bence.

(bkz: keriz silkeleme)

üzerine birde negatif enerjiyi alır, 5 dakikaya kısmet açar gibi şeyler söylerseniz ekmeğinizi taştan çıkarabilirsiniz.
bkz: astrologelvan.

kadıköy'de bunun üstüne sayısız dükkanlar bile var. eleştirdiğiniz kadar garip bir şey değil bence keriz silkelemenin en kolay yollarından birisi. çoğusu da boyama olduğunu bile bile alıyor üstelik.

tokatci eylemi.