delikanlı melezdi

nazım hikmet'in bir şiiri.


delikanlı melezdi.
afrika'da bir hava limanında tanıştık.
sabah serinliği balık gibi canlı,
benzin ve ot kokusu yanık
ve kum bulanmış gibiydi kana.
dövüşmeğe gidiyordu delikanlı,
angola ormanlarına.
ben moskova'ya dönüyorum.

"- çok şey okudum, dedi,
moskova üstüne.
filim de gördüm.
gitmek moskova'ya bir kerecik,
bir günlüğüne.
daha çok kalamam şimdilik.
ne bolşoy'da bale,
ne lujniki'de futbol,
ne dubna'da tanışmak atom reaktörüyle,
gitmek moskova'ya bir günlüğüne
kremlin'de iliç'in
odasını görmek için.
gitmek moskova'ya bir günlüğüne.
daha çok kalamam şimdilik.
geçmek kızıl meydan'ı
1 mayısta bir kerecik.
isterse yağmur
yatsın şakır şakır,
omzuna konmuş, bir kuş gibi güneş
bırakmaz insanı,

geçmek bir kerecik,
geçmek 1 mayısta,
geçmek moskova'yla yan yana kızıl meydan'ı.
gitmek moskova'ya bir kerecik,
bir günlüğüne."
angola ormanlarına giden ölü mü, sağ mı,
bilmiyorum.
ama vurulup düşmediyse portekiz
kurşunuyla,
biliyorum, gelir moskova'ya mutlaka,
görür odasını iliç'in
kızıl meydan'ı geçer
1 mayısta moskova'yla beraber,
hem de vakti de olur
daha çok da kalır.

(nisan 1963)