derdini içine atan tip

insanları kıramayan veya kırmak istemeyen kişilerdir. yaşadıkları olayları '' düzelir hammına'' diyerek sürekli içine atarlar. yapacağın işi bilmem ne ederim diyerek yükselen insanlar gibi bir anda patlayıp bir anda gevşeme modunda olamazlar. hep yaralı baykuşlardır. üzmeyin böyle insanları.(not: ben böyle biri değilim. olmaya da gram niyetim yok.)

maalesef bu ben. eğer depresifsem veya depresifliğimin başlayacağını hissediyorsam herkesi uzaklaştırıyorum kendimden.
aramıyorum, sormuyorum...
bir kenara saklanıp kendimi yok ediyorum.

sürekli içime atıyor bir anda patlıyorum...
bazen bir, iki saat ağladığım olur. sakinleşene kadar kendimi durduramam.

hayır ben böyle biri değilim! olmayı hiç istemedim...
sadece anlatmak istemedim.
çünkü 23 yaşında olup bunlardan kurtulmamak beni yıpratıyor.
keşke ölsen nida.
bu sabah çok sahicisin...
yavuz çetin ve sevdiğim tüm sanatçılara selam olsun.
en çok sizinle empati yapabiliyorum...

derdimizi neden içimize atmamalıyız temalı çok güzel bir instagram paylaşımı var.
buradan
bence anlatılabilecek en güzel şekilde anlatmış. *
şahsen şu ara hayatımda, benzeri bir patlama yaşamamak için ne yapmam lazım diye düşünüp duruyorum. aksi halde umulmadık bir yerde, aynı videodaki gibi bir kriz yaşanacak hissediyorum. *
bize hep iltihap varsa drenaj yapılmalı dendi ama ya iltihap ruhumuzdaysa?