herkesin derdini dinleyip kendi derdini anlatmayan insan

dert ortağıdır lakin kendi dertleriyle kimsenin canını sıkmak istemediği için anlatmaz.

genelde geçiştirmeyi yeğler. herkesin kötü haline koşar. aranan bir dinleyici, çözüm ortağıdır.

diğerleri tarafından dertsiz bir insan sanılabilir. daha önce derdini anlatmak istemiştir, anlatmıştır ve hiçbir faydasını görmemiştir. genelde "boşver ya, bunu mu takıyorsun" gibi tepkiler aldığından iyice koyvermiştir. madem ben kendimi insanlara anlatamıyorum o zaman insanlar bana anlatsın da biraz derman olabileyim diye düşünür. bu tarz insanların geneline içinizi rahatça dökebilirsiniz, konuşmak için sıra beklemediğinden sizi gerçekten dinler. bu iletişim sayesinde sizin içinizden yer açılır, o kişi de size biraz derman olabildiği düşüncesiyle huzurla hayatına devam edebilir.

dermanin da anlayanın da yoktur o yüzden anlatmaya calabalamiyosundur.

(bkz: yüce gönüllü insan)
belki mutludur ama o da derdini anlattığında daha mutlu olacaktır.

kendine karşı hiç bir bilgi kullanılsın istemez hem zaten diğer insanların derdi başından aşkın kim niye bilsin ki?

ne demiş candan erçetin?



candan erçetin yalan söylemez. tıpkı babaanneler gibi.

(bkz: ben) bu yüzden de ufacık dert anlattığımda sen abartıyor olabilir misin, bir çözüm aramıyorsun, bıktım yakınmandan gibi sözlere maruz kalıyorum. ulan o kadar senedir yanımdasın, azıcık bile mi tanımadınız beni? sinirlendim yine.

kimsenin onun derdini umursamadığını bilen, hatta dinlemeyip yarım ağızla boşver ya tepkilerini duyan biridir ya da bunların olacağını biliyordur. susar, anlatmaya tenezzül etmez. bir şekilde her şey içinde olup biter. yalnızdır. onun hayatında olan kimse yalnız değildir çünkü o her kötü anlarında ilk koştukları kişidir belki ama o yalnızdır. onun koşacağı biri yoktur. yazıktır. yapmayın. farkına varın ve dayanak olun böyle insanlara. onlar belki en berbat gününde bile gelip size içini açamaz çünkü herkesin hayatında bir fazlalıkmış gibi hisseder. kimseyi sıkmak istemez. ama siz oturup bir düşünün, var mı çevremde böyle insanlar diye bir sorgulayın. farkına varın ve harekete geçin. sonunda insan tükeniyor, kendimden biliyorum. tükenmeden bir şeyler yapın.

adıma başlık açılmış. duygulandım şu an. şaka bir yana bu ben. genelde dinleyen taraf olurum elimden geldiğince yardım etmeye çalışırım. sıra bana gelince de elektrik kesilir. anlatmam anlatamam derdimi. "buna mı takıldın yağğğ" klişesini duymak istemediğimden belki de

(bkz: güzin abla)

o kadar çok dinlemistir ki unutmustur kendi derdini.