dijital fotoğraf makinesi

dijital çıktı, mertlik bozuldu. artı ve eksi yönleri tartışılır. ancak yaş itibariyle benim çocukluğumda filmli makineler vardı. içine kaç pozluk film koyduysanız, bitene kadar çekim yapılır, bittikten sonra fotoğrafçıya götürülür, birkaç gün sonra da almaya gidilirdi. bir de film yanması olayı vardı ki, evlere şenlik. fotoğraflar almaya gidilirken içimizden dua ederdik, nolur yanmamış olsun diye.

benim tercihim her zaman eski tip fotoğraf makineleridir. şimdiki gibi; bir fotoğraf için elli tane çekim yapılmazdı, çekilir biterdi; kesinlikle daha doğal olduğuna inanıyorum. şu an öyle mi; beğenmedim yine çek, olmadı yine çek, saçım uçtu, gözüm seyirdi yine çek, sıfır doğallık.

fotoğrafların kalitesi düşüren teknolojik alet. nedeni üstteki yazarın da dediği gibi insanların zaten sınırsız poz var rahatlığıyla fotoğraf çekim işini sallamayıp ciddiye almamaları.

fotoğraf ve video konusunda hevesli insanların sayısı her geçen gün artıyor. analog makinelerden dijitale geçerken haliyle yerleşmiş alışkanlıklarından vazgeçmek istemeyen çok kişi var. buna karşın, dijital makine kullanmak artık karşı durulmaz bir değişim.

telefonlar sayesinde, ölüm döşeğinde bekleyen ürünlerdir. öyle telefonlar çıktı ki, pro olmayan hiç kimse kalkıp bir makineye 5-10 bin tl vermez. ara güler bile yaşasaydı huawei p40 pro alıp keyfine bakardı.