1.
hemen yanında polisevi vardı ve biz her sene yurt açılana kadar babamla bir iki gün orda kalırdık. bu yüzden dikmen vadisini çok arsinlamiştım. vadinin ilk etabı henüz yeni yapilmis hallerinden bahsediyorum tabi, 20 yıl önceki halinden yani. sonra arka tarafa doğru genişledikçe, gözlemeciler falan açıldı ve eski romantik hali kalmadı. şimdiki halini ise internetten bakınca insanın inanası gelmiyor.
bir de fıskiyeli bir bölüm vardı. yerdeki küçük deliklerden su fışkırıyor, deliklerden birinden çıkıp birine giriyordu. babam koskoca adam, 50 kusur yaşındaki adam, gençliğinde görmediği yer, yaşamadığı heyecan kalmamış babam,
küçük bir çocuk gibi bu su fışkırmalarını izleyip gülümsüyor, dakikalarca başında bekliyordu. o zamanlar babamın davranışı bana aşırı tuhaf ve itici geliyordu. zamanla vadiyi büyüttüler, ben de zamanla insanların yaşlandıkça cocuklastığını kabullenmeye başladım.
bir de fıskiyeli bir bölüm vardı. yerdeki küçük deliklerden su fışkırıyor, deliklerden birinden çıkıp birine giriyordu. babam koskoca adam, 50 kusur yaşındaki adam, gençliğinde görmediği yer, yaşamadığı heyecan kalmamış babam,
küçük bir çocuk gibi bu su fışkırmalarını izleyip gülümsüyor, dakikalarca başında bekliyordu. o zamanlar babamın davranışı bana aşırı tuhaf ve itici geliyordu. zamanla vadiyi büyüttüler, ben de zamanla insanların yaşlandıkça cocuklastığını kabullenmeye başladım.
devamını gör...
2.
bir süre yaşadığım, en çok insanını sevdiğim yer. özellikle sokullu. ahmet arif parkı, eski nazım...
devamını gör...
3.
"ankara'nın dikmeni, bir daha gelirsem s..ev beni" sözünü hatırlatan başlıktır.
devamını gör...