dış görünüşün her şey olduğu gerçeği

kelebek ve tırtıl örneği. romanımda
da bahsettiğim gibi; umarım insanlar bir gün kelebekten önce tırtılı sevmeyi öğrenirler.

hayatının buz gibi bir gerçeğidir. kadın erkek fark etmez.

insanlara bu kadar sığ yaklaşılan bir ülkede normal olandır. bu içi boş gerçeği sallayınız ve şahsına münhasır bir birey olmaya çalışınız.

mutlak bir gerçek değildir, itibar etmeyiniz

yuzde yuz dogrudur. genetikten sanslilik dunyanin adaletsiz bir yer olmadigini en bastan soyler. bombos bir insan bile olsaniz guzel kadin ya da yakisikli erkek iseniz insanlar size vaktini yine de ayirir, ama cirkine selam bile vermez kimse. ha benim icin bakimli insan guzel insandir, ornegin spor yapan saglikli beslenen vs. ama cogu insan yuz guzelligine bakar hep. zaten dunyadaki bu kadar savaslari bu kadar zorba liderleri arastirdiginizda cogunun ozellikle cevresi cirkindir. adım gibi eminim, hitler biraz yakisikli olsaydi resim hocasi onun resimlerini begenirdi, kadinlar onu begenirdi.

görünüşün tipin kılığın kıyafetin varsa dinlenmeyecek fikirlerini bile dinlerler ha aksine görünüşünü beğenmezlerse de isterse en akılcı en zeki kişi olsun dinlemezler bile. ne kadar aşmaya çalışsak da çoğumuzun aşamadığı gerçektir.

yüzde yüz doğru da değildir yüzde yüz yanlış da değildir. boş insanlar olsanız da yakışıklı veya güzelsiniz insanlar size prim verir bu doğru . ama bu primi veren insanların kişiliği taratışmalıdır. sırf yakışıklı veya güzelsiniz diye insanlar size zaman ayırabilir ama güzellik ve yakışıklılık gibi şeyler olmadan sadece kişiliğiniz için size zaman ayıran insanların olmasıdır önemli olan. ayrıca herkes güzeldir sadece bazıları bakmayı bilmiyor.

ılk bir kaç yıl doğru sonraki her geçen yıl doğruluğunu yitiren gerçek.

galiba doğru. bir zamanlar yakışıklı, eli yüzü düzgün, fit bir gençtim. kadınlar geliyordu bana, onlar yaklaşıyordu hep bir şekilde. sonra kitaplara filan daldım, binlerce yıllık kadim meselelerin ardından oradan oraya sürüklenmeye başladım. ne kadar bilgisiz olduğumu fark ettiğim ilk an müthiş bir hayret duygusu tepeden tırnağa ürpertmişti beni. bilmek istiyordum ve öğrenmeye tutkun bir hâle geldim. okumaya başladım, bir süreden sonra masamdan zorunlu ihtiyaçlar için filan kalkıyordum sadece. aşama aşama dış dünyaya kapandım öncelikle. daha sonra dış dünyaya dair bir ilgisizlik başladı. kendimi gerçekleştirmek istiyordum sadece. özgür olmak istiyordum. konuştuğum görüştüğüm hemen hemen hiç kimse kalmamıştı. zamanla spor filan tamamen hayatımdan çıktı. yürüyüş bile yapmıyordum. kilo almaya başladım. göbek çıktı. üstüme başıma da eskisi kadar aşırı önem vermiyordum. sonuç olarak kadınlar gelmemeye başladı. bakmamaya başladı. hâlâ gelmiyorlar ve bakmıyorlar. ben zaten gitmiyor ve bakmıyordum pek. hep öyleydim yani. dediğim gibi onlar bana gelirdi, ilk adımı onlar atardı. ben değişmedim aslında bu bağlamda; eskiden de uzakta bekleyen bir konumdaydım. değişen şey şu oldu, onlar gelmemeye başladı. hiçbir anlamda pişman değilim. benim yaşam yolculuğum ve bilgiyle olan ilişkim artarak devam ediyor.

doğrudur insanlar güzel/yakışıklı insanları zeki sanmaya meyillidir ve daha kolay güvenir. örneğin vladimir putin; adamın ne yaptığını, ne icraatları olduğunu hiçbir türk bilmez ama hepsi de iyi bir lider olduğu yanılgısı içindedir çünkü karizmatik.

yukarıda ki arkadaşa katılmakla birlikte, güzellik ve yakışıklılıkta önemli değildir. karizmatik olduğunuz zaman büyük ölçüde öndesinizdir.

her şeyden de ötedir. sakarsındır dış görünüşüne göre sempatik bir şapşal ya da mal olursun. espri yaparsın tipine göre komik veya itici olursun. sessiz ve sakin davranınca tipine göre asosyal veya alfa olursun.

kızların sadece yakışıklı ve paralı erkekleri sevdiğini öğrendiğimden beri bildiğim gerçektir. paran varsa şanslısın yakışıklılığın bir önemi kalmıyor insanların gözünde. çevrendeki kızların dedikodularına konu olacak kadar bir paran yoksa şayet geriye tek seçenek olarak dış görünüşün kalıyor.

asla sanıldığı kadar önemli değil. kimler kimlerle birlikte. hangisi güzelliği ya da yakışıklılığı önceliyor? kendi sosyal çevrenizden bunun tespiti gayet kolay. ya da kişisel olarak bakın; hangi adamı ya da kadını sadece güzel diye sevdiniz? geçin bunları. bi klişe vardır ya hani; "adriana lima bile aldatılmışken" derler. hakikaten öyle. et ve kemikten fazlasıyız. bu obez olalım, göbeğimiz dizlerimize sarksın demek değil. ama bizi birbirimize bağlayan şey muhabbettir. çok netim bu konuda.

kimi diyor para, kimi diyor dış görünüş, başka biri de diyor zeka.. bu konuda konsensüs ne zaman sağlanır acaba?

yanlış yüz milyar kişi tarafından kabul görsede doğru olmaz yanlış yanlıştır. insanların çoğunun dış görünüşe göre tavır alması dış görünüşü herşey yapmaz. dış görünüşü hayatın merkezine koymak buna göre yaşamak cehalletten kaynaklanan bir durumdur. bu algı daha çok az gelişmiş gelişmekte olmayan bknz. türkiye gibi ülkelerde karşımıza çıkar. insanı insan yapan değerlerin başında dış görünüş gelmez. bakış açısı zihniyet vicdan düşünceler gelir. günümüzün en büyük hastalığı olan bu dış görünüşe haddinden fazla önem vermek hayatın merkezıne koymak ve herkesin fikri böyle buda böyledir demek acizliktir. insanın dış görünüşüne aşırı dikkat çekmesi dikkat çekecek başka bir özelliği olmadığından kaynaklanmaktadır. gösterecek bir zekası, etkinliği, parıltısı olmayan kadınların bakınız bikinili kalça odaklı fotoğraflarını görmemiz gibi özetlenebilir durum. oysaki erdem ve başarı sahibi kadınların hiç birinin bu tarz bir metasal gösteriye ihtiyacı yoktur. aynı zamanda sheakspare kaslı olsa ne olur olmasa ne olur? gandi şık olsa ne olur olmasa me olur? orhan veli ceketsizde çok mükemmel değil midir?

paran olduktan sonra gerisi mühim değil.

nereye bakar neye odaklanırsan sana her şeymiş gibi gelir. bana göre de statü ve güç her şeydir mesela. eğer kafanızda sürekli kadın-erkek ilişkilerini döndürüyorsanız hayattaki en önemli şey tipmiş gibi gelebilir. ilk gençlik yıllarında insan böyle şeylere takılıyor. hayatı gördükçe geçecektir.

buna ciddi ciddi inanan insanların olduğunu gördüm bugün.

"dış görünüşe önem vermiyorum" diyenleri samimi bulmuyormuş. ben de sizin hiç tanımadığınız birinin tipine bakıp da "seviyorum, aşık oldum" demelerinizi samimi bulmuyorum, hatta iğrenç buluyorum. tipini beğendiğiniz, arzuladığınız ya da yanınıza yakıştırdığınız insanla sevgili oluyorsunuz, iki ay sonra daha iyisini bulup aldatıryosunuz. vay arkadaş samimiyete bak.

sevgililik için söylemiyorum bunları, benim için insanda önce enerjisi gözüme çarpıyor. güzeldir çirkindir, bunların hepsi bir kenarıya özgüveni , zekası, konuşması ben de bir izlenim oluşturuyor. bir nebze tanıyana kadar zaten sınırlarımı açmam, kesin yargımı yapmam. boş bir insan mı ona bakarım, zeki mi, nelerle ilgileniyor, iyi yürekli mi falan falan. ama şunu bilin arkadaşlar, çirkin diye iletişim kurmaktan kaçınmam ya da çok güzel diye sohbet etmeye çalışmam. siz de bu kadar sığ olmayın lütfen

dışını beğenmediğiniz paketin içini merak etmezsiniz.