dışardan yemek isterken enayi gibi hissetmek

son bir yıldır durum tam olarak bu, açıyorsun uygulamayı lahmacun 15-17 lira bandında, sürekli yemek istediğim yer fiyatları her hafta ikiye katlıyor. bana kimse bunu ekonomiyle falan açıklayamaz. bu bildiğin şark kurnazlığı.

manasızdır.

pratik ve güzel hatta yanınızda eşlik edecek arkadaşınız varsa dışarda yemek yemek daha zevkli bulaşık yok masa toplama derdi yok oh mis gibi. yemekten sonra gelir tatlılar, çaylar daha ne olsun ki.

çoğunlukla katılıyor olsam da bazen tam tersini düşünüyorum. evde üç kişiyiz canımız bir hamburger çekiyor, evde yapalım diyoruz. hamburgeri yapmak için aldığımız malzemeler, dışarıdan söylediğimiz hamburgerin fiyatına eşdeğer geliyor. e ben ne anladım bu işten? bi de bunu yapması var temizlemesi var... fenalık geçiriyorum vallahi artık

bu iş tamamen piyangoya döndü.

ekmek arası bir şey yemiyorsan, 500 tl altı bir şey ile doyman mümkün değil; porsiyonlar avuç içi kadar.

diyelim ki 500-1000tl bandında bir sipariş verdin; bildiğin bir yer değilse ne geleceği, ne kadar geleceği, gelen şeyi sevip sevmeyeceğin, doyup doymayacağın tamamen meçhul.

adam porsiyona 5 tane kanat koymuş, 400tl fiyat çekiyor; ulan o kanadı mangal yaparken pişti mi bahanesiyle ayaküstü gömüyorum ben zaten.

bir de şeye hastayım; yancıların ana yemekten fazla olmasına.

misal köfte söyledin, gelen tabağın 1/5'i köfte, kalanı biber, domates, soğan, pilav vs... ulan köfte istedim köfte. doldur tabağın en az yarısını köfteyle de gönlümüz şenlensin, hakikaten köfte yemiş olalım; diğerlerinden de iki çatal alırız istersek.

yok arkadaş, bu coğrafyada yemekten keyif alma işi zulme döndü. hükümsüzdür.