dışarıya çıkınca içinden çok güzel kadınlar varmış demek

gezmek için dışarı çıkınca hayatın aslında yaşamaya değer olduğunu anlamak gibi bir duygudur.

güneş doğmadan işe gidip güneş battıktan sonra eve dönenlerin güneşli günlerin güzelliğinden mahrum kalmasına hatta unutmasına ve tekrar hatırlamasına benzer bir duygudur bu.

mapustan dışarı çıkınca daha farklı telafuz edilir bu cümle..
dışarı var dışarı var..

ve bu cümleyi kurduktan sonra “bunlar kadınsa ben neyim, bu tipimle insan içine çıkıp da kimsenin göz zevkini bozmayayım bari” diyerek kendini eve kapatmak.

yapmıyoruz tabi böyle şeyler.

gerçekten var böyle bir şey.
canım bacılarım çiçek gibiler. ne yazık ki aynı şeyi erkekler için söyleyemiyorum...
keşke lezbiyen olsaydım...

güzellik bunların ne işine yarıyor ki diye düşünüyorum ben daha çok. hayır yani. o kadar süs püs, sonuç? eve git mastürbasyon yap. o kadar süslenip püslenmeye eskortluk yapsalardı bari, en azından bir şeye yararlardı ve para kazanırlardı. ama ne? o kadar süslen püslen, sanki askerde teftişe hazırlanır gibi, sonra kimse sallamasın bile seni, teftişe gelmesin komutan falan. he. tamam. kendileri için süsleniyorlar. kesin öyledir. can sıkıntısı dağları aşmış, kaşıkta boğuluyorlar. kadınların her işi boş beleş.