dişçi koltuğunda ağlamak

az önce başıma gelen olaydır hüngür hüngür ağlayarak eve gidiyorum şimdi.

her insanın başına gelebilecek olaydır. çok çok geçmiş olsun diyorum.

bir doktorla kanka olmadan önce hep yaptığım eylemdir. şimdi ise gülmekten ağlıyorum.

ben de daha dün gittim dişçiye ama ağlamaya ne lüzum var onu anlamadım.

f: keyfimden ağlamadım dişim uyuşmadan işlem yapıldı.

gitmeyince de diş ağrısı duvara kafa attırıyor ne yaparsın? bir kere ağlamak devamlı ağlamaktan iyidir. dişçi koltuğunda götünün izi kalıp gibi çıkmış biri konuşuyor.

istisnasız her diş hekimine gittiğimde gerçekleştirdiğim eylem. o sivri uçlu aletle dişinize tak tak vuruyor ve dişinize batırıyor ya. düşman g*tüne.

ne diyelim çok geçmiş olsun yazar arkadaş.

daha çok saw filminden sahne yaşıyormuşçasına dehşete kapılmaktayımdır. zira agzımı yırtmaya ve yanağımı delmeye çalışmaktadır.

bir kere yaşadığım olaydır. okul zamanları,vize zamanı ortaya çıkan apse… doktora gittim, dedi ki ‘çok canın acır çekemem,apseyi kurutmak lazım’. iyi hoş verdi ağrı kesici antibiyotik bana mısın demiyor tabi. ben o halde tam 3 ay gezdim. rüyamda ‘dişinol’ arıyordum eczane eczane oradan hesap edin. neyse sınavlar öyle böyle geçti, elimde sürekli su şişesi,arada bir yudum alıp dişin orda bekletiyorum, beni 1 dk rahatlatıyor,o kadar;sonrası yine o lanet ağrı.
sınavlar bitti eve döndüm. orda devlet hastanesine gittim. oturdum koltuğa, doktor bana baktı, benim aklımda önceki doktorun dediği çok acır sözü var( zaten bu ağrıdan daha fazla ne olabilir ki?). doktoru görür görmez salya sümük ağlamaya başladım. o doktorun gözlerinden öperim. ‘sen ağla, rahatla’deyip bıraktı beni. 10 dk sonra geldi bir bakayım dişine dedi; öyle sohbet ede ede çekti dişi. çektiğini bile anlamadım o kadar. sonra da ne korku oldu bende bir daha, ne de ağlamak.