dişçi korkusu

dentofobi olarak bilinir.
kuvvetli bir ağrı çekmediğimiz sürece muayene olmaya yanaşmadığımızdan dişler başkaldırıya geçer. başkaldırıyı ekmek içi, karanfil gibi yöntemlerle bastıramayacağını anlayan bünye sonunda kendini dişçi koltuğunda bulacaktır.

(bkz: olmaktan korktuğum yerdeyim dişçideyim)

sürekli diş problemleri olan biriyseniz ve bağırıp çağıran sinirli bir doktorunuz varsa olası korkudur.

çocukken 8 dişim 1 ay içinde çekildiği için oluşan korkudur.* hala düşündükçe müjgan ve ben ağlaşırız sözlük.

iyice araştırmadan ve belli bir paraya kıyılmadan rastgele gidilmemesi gerekir. tabii önceden diş bakımınızı sağlam yapıp yanlarına sırf tedavi için gidilmemeli: senede bir sırf bakım için gidilse çok yerinde olacaktır.

dişçi değil, diş hekimi dedirten başlıktır. doktordurlar. emekleri , çektikleri çileleri vardır. ünvanlarına ve makamlarına saygı duyulmalıdır. şahsen ben diş doktorlarından korkmuyorum. küçükken 4 diş çektirdim. bir ara gidip 4 tane daha gömülü çektirecem ortodontik tedavi için. gidin gidin korkmayın. düzenli olarak kontrollerinizi yaptırın dişler önemli.

benim korkum uyuşması için dişin dibine vurulan iğnenin acısı. bir de dolgu yapılırken çark aletinden çıkan o tiz ses ve ağrısı. erken davranıp diş kırılır kırılmaz dolgu yapılırsa dişin ileride çekilmesine gerek kalmaz.

gereksiz bir korkudur. üç yaşında mısınız birader?

dört yirmilik dişimi de, kerpetenle çektirmiş biri olarak, hiç yaşamadığım korkudur. sadece diş çekilirken kırılacak korkusu olmuştu, o da operasyon gerektireceği içindi. belki soğukkanlı olduğum içündür.

bi galerici korkusu değildir.

bazen dişçiye gitmeye çoktan alışmış bireylerin de sahip olabileceği korku. (bkz: ben) diş teli sürecinin acılı olmasından sebep, her seferinde gitmemek için çocuk gibi kendimi kandırıyorum bir süre.*

küçükken annemin zorla götürdüğü diş hekiminden kimliğimi alıp kaçırtan korkudur.

bir gün çok korktuğum o yuvarlak testeresi olan alet de dahil her şeyi ağzıma soktuklarında atlattığım korku. ağzımda kemik mi kesmediler, balkonu salonla mı birleştirmediler neler yaptılar neler. korkmayın gidin. harika uyuşturucu iğneleri var. işlem uzunsa çenenizin yorulması dışında genelde pek bir şey hissetmiyorsunuz.

mekanın konumu, işlemin yapılacağı odanın ferah olup olmaması etkiliyor bu durumu. ben de korkarım, ki eşşek kadar adamım. ve fakat, muayene için gittiğimde ismimi duyduğum andan itibaren odaya girene kadar geçen zamanda korkum tavanda iken, odaya girince bir anda rahatladım. çünkü odanın yarısı camdı ve içerisi aydınlıktı. yine ürktüm ama hafifledi korkum.

bende bundan vardı.dişçiye neredeyse zorla götürüldüm.kadın oturttu 3 dakikada dolguyu yaptı. o günden beri sıfır korkuyla devam ediyorum hayatıma.*

edit:imla

hayatımın büyük bir bölümünü kaplayan hala arada nükseden korku. eskiden aklınıza gelebilecek her şeyi gerçekten her şeyi yapardım gitmemek için. defalarca ailemle tartışır, kavgalar ederdim, kimliğimi saklardım, acımıyor diye yalanlar söylerdim. 13-14 yaşlarında sonunda yeter diyip üzerine gittim tek kelimeyle korkunçtu hala o an ki duygularım gözümün önüne geliyor yani biri gelip ağzına bok sürsem geçecek dese dişçiye gitmektense yapardım. neyse doktor ilk arka dişimi çektiğinde ve bir daha dişimin çıkmayacağını öğrendiğimde resmen yıkılmıştım. çocuk aklıyla kendime korkunç bir şey yaptığımı ve bunu tamamen bir hiç uğruna olduğunu anlayana kadar iki dişimi daha ki bunlarda arka dişlerdi, çekilmişti. sonuç olarak gidin. o kadar korkunç ve ağrılı değil bir iğne yapıyorlar gerisi mis. ve genç yaşta ağız tadıyla yemek yiyemek daha kötü.

bir eksik dişi yaptırmak için mutlaka gitmek zorunda olduğum, kendisinden değil ama ücretinden korktuğumdur. dişçiler çok pahalı.

küçüklüğümde de bende hiç olmayan korkuydu.

5-6 yaşında ilk kez gittiğim diş hekimi sayesinde sahip olduğum korkudur. diş tabip asteğmen dişimi nasıl çektiyse uzun bir süre boyunca babamla konuşmamıştım.
bu sene yine bir diş tabip asteğmen vakası yaşayacaktım ama korku sevgiye döndü fghjklbn.
iki gün üst üste dişimi yaptırmaya gittim tabii babam salak değil hemen anladı hoşlandığımı bir daha da görmeme engel oldu.
umarım burada takılmıyordur ama eğer takılıyorsa adımı soyadımı biliyorsun yiğidim dfghjk.

çok küçükken diş hekiminin yanlış dişimi çekmesi ile başlayan korkum. o günden beri diş kliniklerinin önünden bile geçmem, yolumu değiştiririm. dişlerimde en ufak ağrı sızı hissetsem uykularım kaçıyor diş hekimine görünmek zorunda kalacağım diye.

bir türlü yenemedim korku. küçük denilebilecek yaşımda dolgu yapılan bir çocuğum bağırışlarına şahit olduğumdan beri korkuyorum. dört yıl önce dayanmakta zorluk yaşadığım bir ağrı nedeniyle gidip dolgu yaptırmıştım. dolguyu yaptırdıktan sonra “neden bunca yıl korkmuşum!” dedim ama yine korkudan gidemiyorum.