doğ büyü oku meslek sahibi ol annen sana köyden kız alsın

evlenme çocuğum evlenme, zorluyorlarsa da sen başkasına kaç.

köyde kız mı kalmış ya. ben sordurmuştum da bizim köyde kalmamış ondan mütevellit alamadık. annem şimdi civar köylere bakıyor nasip olursa oradan alacağız biz.

geçen gün annemle oturmuş televizyon izliyoruz. ekranda bir dizi, başroldeki kız ağlıyor, oğlan da duvara yumruk atıyor. romantizm değil, inşaat ustası sanki. annem birden döndü, baktı bana:

— oğlum artık yeter. seni köyden evlendireceğim.

ben:
— anne ben daha kahvaltıyı kendim hazırlayamıyorum, evliliğe geçmeden önce ekmek kesmeyi öğreneyim.

ama nafile. annem kararlı. çoktan halamlara haber salınmış, bizim oğlana temiz, efendi, süt gibi bir kız arıyoruz diye. sanki kız değil, yoğurt alıyor marketten

bir hafta sonra whatsapp grubumuzda bir fotoğraf: kız elinde tırpan, arkasında saman balyası. annem parmak emojisiyle altına yazmış:
— bak ne çalışkan, tırpan tutan el koca da tutar

ben şaşkınım, halâa tırpan'ın ne olduğunu tam anlayamamışken ikinci fotoğraf geliyor. bu kez kız gözleme pişiriyor. annem yine yorumda:
— ev yemekleri de var. ınstagram yemeği değil, gerçek gözleme bu, gerçek gözleme

o ara babam devreye giriyor, benim de köyden almıştık anneni, hala bozulmadı maşallah, diyor. annem gururlu, babam da nostaljik.

ben ne yapacağımı bilemezken, bir gün telefon çalıyor: halam.
— oğlum kız seni beğenmiş. temiz giyin, pazara iniyoruz, bi görüşün bakalım.

pazara… ilk randevum pazar yerinde karpuz seçmek mi, gelin seçmek mi? belli değil. ama ben pes etmiyorum. gittik. kızla karşılaştık. el sıkıştık, o an annem fısıldadı:

— sıkı tut, bu kaçmaz.

ben de dedim:
— anne bu kız mı damat mı belli değil, benden güçlü bu

ama sonra konuştuk, kız güler yüzlü, tatlı biri çıktı. tırpan tutuyor ama aynı zamanda matematik öğretmeniymiş ama atanamamış torpilsizlikten. hem gözleme pişiriyor, hem einstein gibi konuşuyor. şaşkınım. aklım karışık. kalbim ise bir tık hızlı atıyor.

eve dönerken annem bana döndü:
— gördün mü, köyde hala cevher var. hem çalışkan, hem terbiyeli, hem gözleme pişiriyor, hem de öğretmen. daha ne istiyorsun bre salak oğlum?

ben de dedim:
— wi-fi şifresini bilse ve ban hergün gözleme yapsa evlenirim…

sonuç? hala evli değilim nişanlı bile değilim ama her fırsatta köye gitmek için bir sebebim var artık.