doğum günlerindeki samimiyetsizlik

valla ben çözümü buldum yıllar önce.

babamın oğlu olsa, kolay kolay kimsenin doğum gününü kutlamıyorum sosyal medyada ya da whatsapp gibi mesajlaşma uygulamalarıyla.
birini kutlasan, diğerlerini de kutlaman gerekiyor çünkü.
kutlamasan, ayıp olacak.

özellikle 50'den büyük bireyler, bu konuda çok takıntılı.
birinin doğum günü oluyor, hobaaa...
200 kişi kutlama mesajı atıyor.
bu ne arkadaş?

şimdi de, beraber çekilmiş fotoğrafları paylaşma modası çıktı, te allaam ya...
sevgi pıtırcıkları sizi!

açıkçası benim genel olarak doğum günlerine gitme amacım bedava pastadan yemek. sadece sevdiğim insanlar için doğum günlerine bir şeyler yaparım. geri kalan kişilerij doğum gününü birkaç kelimeyle kutlayıp hemen pastama yumulmayı tercih ediyorum. ama sevdiğim insanların doğum günlerini kutlamayı severim. onlar için hediyeler almak, gerekirse ufak çaplı kendi tanıdıklarımız arasında organizasyonlar yapmak, hatta bazı sevdiğim kişilerin doğum günü için mektup yazmak yaptığım aktiviteler arasında

her türlü nişan,düğün,balo,mezuniyet,doğum günü, ıvır zıvırdan nefret eden tek ben miyim acaba.

oldum olası beni hayattan bir adım daha uzaklaştıran etkinliğin asıl sebebidir.

alkol varsa, güzel paslar açar böyle gün buluşmacaları. affetmek olmaz.

herkese bir rol biçilmiştir bu hayatta. bazıları pozisyon yaratmak için doğuyor, kutlamalıyız çocuklar. ayıp.

iyiki böyle doğup, ölecek arkadaşlarımız var. orta gelsin isterlerse hergün kutlayayım doğum günlerini. erinmem şahsen.