doğum gününü kimsenin kutlamaması

herkesin doğum gününü kutlarım erkenden, saatler öncesinden. benimkini bir allahın kulu bile hatırlayıp kutlamadı. gsb doğum günü kartı göndermiş sağ olsun. hiçkimse yakınım değilmiş lan aydınlanması yaşıyorum. sadece iyi ki doğdun mesajı beni mutlu ederdi.

iyi ki doğdun sleeping beauty
bundan sonra sen de kimsenin doğum gününü kutlama, boş ver gitsin.

yazın doğanların şanssız yanı bu. kış olunca okulda herkesin doğum gününü organize eden sensindir ama yaz olduğu zaman kimse kutlayamaz, tatilde olurlar genelde, bi mesajla falan.... geriye sen ve tek dostların kalırsın. acı gerçekler

buraya yazın. biz kutlarız. yalnız kalmak zorunda değilsin.
yap bunu. iyi ki doğdun sen! boşver diğerlerini.

inanılmaz istediğimdir. kimse hatırlamasın beni doğum günümde. çok utanıyorum birileri iyi ki doğdun deyince.

sevgili arkadaşlar, doğum günü olan birisi size "gerek yok kutlamaya sizin varlığınız yeter." gibi şeyler söylüyorsa muhtemelen mütevaziliğindendir. onun doğum gününü inadına kutlayın.

doğum günü sahibini üzebilen olaydır.

başlık sahibine değil lafım ama ben de önceden onun yazdıklarını yapardım. herkesin doğum gününü ezbere bilir, zamanı gelince de hediyelerle kutlardım. sonra baktım ki benimkini kimse hatırlamıyor ve ben de arkadaşlarıma kırgınlık duyuyorum. halbuki suç bendeydi, o kutlamaları içimden geldiği için yapmalıydım, benim doğum günümde dönüşü olsun diye değil.

o günden sonra kendi doğum günümü kendim kutlama kararı aldım. her sene kendime hediye alıyorum, her sene bir mekan seçiyorum ve yanımda olmasını istediğim kişileri davet ediyorum. ve sadece gerçekten doğum gününü kutlamak istediğim kişilerin kutlamasını yapıyorum. inanır mısınız ben zorlamayı kesince insanlar doğum günümü hatırlamaya başladı, sürprizler, hediyeler filan. çünkü hayat meğerse sen bakarken soyunamam diye işliyormuş.

alıştığım ve olmasını istediğim durumdur. kimse bilmezse kimse de kutlamaz gayet doğaldır.

çok ayıptır, yazıklar olsundur.

sözlük içi doğum günü kutlama timinin ayıbıdır, nasıl gözden kaçmış nasıl es geçilmiş gerçekten hayret-i mucip bir olay.

5 mayıs'ta aynı şeyi yaşarsam bakın bir de 5 mayıs böyle yazayım iyice aklınıza girsin sonra ben görmedim ben duymadım yok ( neyse ).

doğum günü kutlama timini mahkemeye verip cimere şikayet ederim.

bu arada iyi ki doğdun kardeşim.

her yıl arkadaşlarımın doğum günün için bana sorarlardı şule x için ne yapacağız, y için ne yapacağız diye. benim doğum günlerim hep unutuldu. ki ben çok severim doğum günümün kutlanmasını ama en çok üzüldüğüm son doğum günümdü. doğum günümde kuzenim beni aradı kendi işi için ve kendisi aç ve sinirli olduğu için aynı zamanda işini saniyesinde çözmediğim için telefonda beni azarladı. doğum günümde zaten umursanmayan günüm beni daha da mutsuz etmişti o zaman ama gerçekten umurumda değil artık. zaten iki yıldır yılbaşı, doğum günü gibi özel günlerde kendime hediye alıyorum. kimse beni benden iyi tanıyamaz sonuçta.
bu arada tüm doğum günü kutlanmayan insanlar hepinizin doğum günü kutlu olsunn!!!!*

özellikle beklediğin insanlar kutlamayınca gerçekten insanın kalbini acıtan hadise.

(bkz: insanın zoruna giden şeyler)

değersiz ve yalnız hissettirir, ne kadar güçlü olsanız da.

dün başıma gelen olaydır. dün yoğun bir tempoda geçtiği için pek umursamasam da gün bittiği andan itibaren bu gerçekle baş başa kaldım, üzücü..

yaşarsam ağlayacağım olaydır. gece kutlayanlarda beklediğim kişiler olmayınca bile üzülüyorum.

sizin vasat sevimli göstermelik iyi niyet dolu basma kalıp cümlelerinizi duymak zorunda değilim. kutlamama isabetli bir karar. 25 yaşından sonra kaldırılmalı zaten. kadın erkek farketmez.

ben kendimde kutlamıyorum şahsen. doğduğum günü diğer günlerden özel yapacak kadar farklı ve değerli bir insan olduğumu düşünmüyorum. denizdeki kum tanelerinden biriyim alt tarafı.

yetişme tarzına göre önemli veya önemsiz olan durum.
doğum günleri ve özel günler kapitalizmin oyunudur diye düşünen bir ailede büyümüş iseniz çokta önemli değildir.

daha önce yazmıştım ama aklıma geldi yine yazayım dedim. benim ailem pek doğum günü, yılbaşı, halloween, şükran günü, paskalya, hıdırellez, nevruz, valentine falan kutlayan kimseler değiller. haliyle gerek çocukluğumda gerekse yetişkinliğimde ailem hiç kutlamadı. doğum günüm de böyle okulların açıldığı zamana denk geldiğinden sorduklarında geçmiş, bir sonraki sene de unutmuş olurlardı. bu böyle tüm öğrencilik hayatım boyunca devam etti.

insan özeniyor, herkes sevdikleriyle arkadaşlarıyla eğleniyor, hediyeleşiyor ben de özendim ve parti vermeye karar verdim. tanıdığım kim varsa çağırdım bir hafta öncesinden. tam ne zaman çağırılır onu da bilmiyorum tabi ama bence 1 hafta öncesi ideal süre gibi geldi. neyse işte herkes tamam dedi, gelecem dedi, şimdiden iyiki doğdun şeklinde konuştu. nasıl özenmişim ama o gün bi görseniz evi süslemişim, içecekleri almışım, kukutelalar falan her şey tamam hatta pastayı bile öyle hazır almadım o gün taze taze yiyelim diye sipariş verdim öncesinde.

saat sekiz demiştim o yüzden ben yedide giyindim, süslendim ve beklemeye başladım. yedi buçuk oldu gelen yok, sekiz oldu gelen yok. sekiz buçukta artık pastayı çıkardım üzerine mumları dizdim hani geçte olsa biri gelir, hevesim kırılmış zaten hızlıca olaya gireyim diye bekliyorum öyle.

bu beklemem saat 12 ye kadar sürdü ve kimse gelmedi. yaktım mumları, ışıkları söndürdüm, taktım kukuletamı ve bir dilek tutarak gözyaşları eşliğinde üfledim pastama. aldığım ne kadar içecek varsa içtim, kusana kadar yedim pastadan. finalde koltuğun üzerinde kendi kusmuğumda sızıp kaldım.

ben doğum günü istemiyorum artık. yukarıda anlattığım gibi kötü olmasın yeter.

bugün başıma gelen olaydır sabahtan beri tek bir mesaj mı gelmez anlamıyorum bu vefasızlığı neyse daha 4 ay var zaten..