doksanların sokak manzarası

bir tarafta muhtelif oyunlar oynayan üzeri kirlenmiş, ruhu tertemiz çocuklar bir tarafta sokağın bir köşesine oturmuş allah ne verdiyse yemek için ortama getirmiş ellerinde örgülerle tonton teyzeler bir tarafta mahallenin delikanlılarının caka satan halleri bir yandan komşudan duyulan bir arabesk tınısı ve bir seyyar satıcının aheste ahesta yolda ilerleyişi. nasıl güzeldi değil mi o zamanlar?

o mahallerdeki kadınlar kapı önlerinde oturur bir kilim bir kaç minder atıp sohbet ederdi. etrafta oynayan çocuklara göz kulak olurlardı. kendi çocuğu olmasa bile acıkan her çocuk en yakındaki eve girip ekmeğini alır yine sokağa çıkardı. güzel bir kokusu güzel bir havası vardı o yılların. sanırım çocukluğum o dönemlere denk geldiği için çok şanslıyım.

kimi sokakta akşam ezanına kadar süren maçlar,
kimi sokakta oynanan saklambaçlar,
kimi sokakta bulunan inşaattan kuma atlayan çocuklar bulunurdu.

motor sesiyle birlikte sokağın köşesinden dönen ilaçlama arabasını görünce gözlerin büyüyüp hemen arkasına geçmek için koşmaya başlamak. doksanların sokak manzarasında biraz pus varsa tüm sebebi sinek ilacı. kafaya baksana tüm mahalle peşine takıl, sonra köh köh köh. düşününce şimdi harbi manyakmışız.