dolunay kadınları

bir jokha alharthi kitabıdır.

kitap iki bin on dokuz yılında man booker ödülü kazanmış, muazzam bir üsluba sahip sürükleyici ve düşündürücü bir romandır. ve bu ödülü kazanan ilk arapça romandır.

bir insan nasıl evlenir? ya başka birini çok sevmiştir ve onunla yaşadığı dönemler hep aklının bir köşesindedir ama kalbi kırılıp ortadan kaldığı için, o kırık kalbi tamir etmek için bulduğu biriyle evlenir. tıpkı meyye gibi.

ya toplumun ve ailesinin ondan beklentilerini yerine getirmek için, kendine çok önceden biçilen role uygun bir hale gelip göze batmaktan kurtulmak ve sıradan bir yaşam sürmek için bir görev bilinciyle evlenir. tıpkı esma gibi.

ya da hiçbir şeyi gözü görmeden, sadece içinden gelen sese kulak vererek, herkesi karşısına almaya kararlı bir tavırla, sadece ve sadece duyduğu ve hissettiği aşka ve sevgiye güvenerek evlenir. tıpkı havle gibi.

üç kız kardeşin umman’ın baş döndüren değişimi esnasında ekonomik dengesizlikleri de yaşayarak ve yaşatarak anlatılan hikayesi dolunay kadınları.

herkes farklı yollardan yürüyüp benzer sokaklara çıkar, her şeyin adaletsiz olduğu bu gezegende.

bu kitabı okuyup çok seven olabilir. hatta okuyan çoğu kişi de çok sever. anlaşılır ve kolay okunuyor. çok karakter olsa da benim için basitti. ben ödül almasına rağmen pek bir şeyler hissedemedim. evet değişik bir coğrafya anlatılıyor. umman ve bir köyündeki üç kız kardeş ile bir sürü yan karakter. kadınların böyle bir toplumda nasıl zorluklarla yaşadıkları anlatılmış, arka planda ise yıllar geçtikte değişen bir toplumsal yapı olsa da her zaman kadın olmak zor. ama bu biraz arka planda kalmış gibi geldi bana. ödül alması için yeterli değil benim için. muhteşem bir edebi dili olduğunu da düşünmüyorum. belki o ülkede yazarların böyle konuları çok yazmadığı için ödül almış olabilir ama ummanlı yazarları çok tanımadığım için yine bir şey diyemiyorum.


çok bir beklenti içinde başlamadan okursanız seversiniz.