dondante

hem yüksek, hem soyut hissettiren my morning jacket şarkısı.
buradan

bazı şarkılar vardır geçmişi hatırlatır. bazı şarkılar vardır sizi tam olarak “oraya” götürür. her dinlediğimde çok belirli bir ana gidiyorum; o balkon, oturduğum sandalye, üstümdeki tişörtün rengi, havanın yeni yeni değişmeye başlamasıyla ürperiyor oluşum...
o anda bu şarkı çalmıyor biliyorum. hafıza ilgiyle alakalıdır. ilgisi yok ama o anda nasıl bu şarkı var?
sicim teorisi, kuantum bilmem neler girme, çıkamıyorsun sonra daha önemli işlerin var.

şarkının hikayesini bilmeye dönüşüyor sonra o his. boşver diyorum sonra, sen zaten şarkıları kişisel hikayene kılıf yapmayı seversin; hikayesini bilmene ne gerek var.
bunun da hikayesi karşında duran boşluğa inanmadığın gece olsun. şimdi şarkıya dönüpte ne gerek vardı sen bana bunları yaptın da diyemeyeceğime göre; hava da güzel, güzel şarkı işte.

open.spotify.com/track/4TIO...

şöyle hayvani güzel bir de canlı performu olan şarkı. nefes kesici.
dondante live

o nasıl solo atmak yiğidim. yıktın ruhaniyetimi, eyledin viran.

bu aralar dini bir ritüeli yerine getirir gibi kulaklığı takar takmaz açıp dinlemeye başladığım dehşet şarkı.

touch me i'm going to scream pt. 2'de de böyle bir bağımlılık yaşadığımı hatırlıyorum. bu müziğin içine ne koyuyorsunuz be kardeşim. roofielendik resmen. ayıp.