dümdüz düşünen insanların kafalarının rahat olması

şöyle:

x kisisi bir olay yaşar. der ki "onu da anliyorum, onun da sorunlari var. yoksa boyle bir hareket yapmazdi." falan filan hatta folan kurcalar da kurcalar arapsaci olur her sey. tam bir dostoyevski karakteri olur.

y kisisi ayni olayi yasar. der ki "bu insan bana boyle davrandi mi? evet. cehenneme kadar yolu var. ordan birayi versene tv'de ne var bugun tuh a.k. sigara almayi unuttum."

hiçbir sorun alengirli düşünecek kadar dolambaçlı değildir.

çünkü direkt sonuca odaklıdırlar.

kalın kafalı falan derler ama ilgisi yok, detaylarda ne kadar dolaşırsan çözümden o kadar uzaklaşırsın.

bende de olmasını istediğim kafadır. dert yok tasa yok koy başını yastığa uyu mışıl mışıl.
ama bu devirde biraz da uyanık olmak lazım o ayrı.