dünyanın en büyük acısı

evlat acısı.
kimsenin anlayamayacağı bir acı.
adet, gelenek, görenek vesaire nedeni ile çocuğun ayakları ebeveynlere yıkatılır imiş. meftanın yıkanışında.
anne babaya nasıl bir eziyettir, nasıl bir kıyımdır...
bir babanın günler sonra sözü...
-ayakları hala ellerimde... hala minicik...

kendini bulmak, sonra hiç yere kaybetmek.

ilahi önemli olan boyutu değil işlevi ... kıyaslamaya karşıyım ben

nereniz ağrıyorsa orası büyük bir acı doğuruyor. kolum çok ağrıyor. kesinlikle bir yere çarpmadım ama sanırım üzerine yattım. biraz hafifledi ama ilk anları çok şiddetliydi. şuan için en büyük acım bu. zor bir hafta geçirdim. yüzüncü yaşına doğru giden bir yakınımı kaybettim. taziye vs. bunalım bir haftaydı.

evladınla sınanmaktır bence. dünyanın hem en güzel duygusu hem de en zoru. canından çok sevdiğin evladın yanlış yollara saparsa, mutsuz, zor bir yaşamı olursa mutlu olamazsın. açlığa, yokluğa, sağlıkla ilgili zorluklara her şeye dayanır insan da evladının zor bir yaşamı olursa çok acı çeker.
anneannemin tüm mallarını tüketen, hep yanlış seçimler yapan dayımı 82 yaşında bile düşündü anneannem. en büyük derdi "bana bir şey olsa, ona ne olacak?"tı. biliyordu ki kimse bakmaz ona. ama evlat işte. atsan atılmaz; satsan satılmaz durumu. en sonunda bir gün ansızın vefat etti dayım. çok üzüldü anneannem tabi ama bir gün telefonda konuşurken dedi ki" kendimi suçlu hissediyorum. bir yanım rahatladı çünkü. artık ölsem de gözüm arkada kalmayacak" 6ay sonra da anneannem vefat etti.
evlat acısı, evlatla sınanmak çok zor

o anda duyduğun acıdır. bunda sorun yok. asıl sorun, en büyük sevinci anlayabilmek.

yardım edememektir. birine yardım etmeyi çok isteyim koşulların maddi veya manevi yetememesidir

görüp duyup bilip , susmak zorunda kalmaktır

evladını kaybeden bir anneye sormak lazım. tabi yüreğiniz yeterse

en büyük acı kaybetmektir.
sahip olduklarını kaybetmek, sevdiklerini kaybetmek, paranı kaybetmek, güzelliğini kaybetmek.
en büyük acımız budur bizim, istemediğimiz bir şeyin başımıza gelmesidir.

t..klara gelen topun getirdiği acı.

sevmediğin insanla aynı ortamda yaşamak zorunda kalmak, insanı tansiyon hastası eder yemin ederim.

(bkz: ayak serçe parmağını bir yere vurmak)

aşk acısıdır. çünkü onsuz her şey eksik ve anlamsız.. sizden kaynaklanan hataların da verdiği bir burukluk ve ızdırap var tabii ki. aşk acısı boş diyenlere tek diyebileceğim allah size yaşatmasın.

gözlerinin önünde annelerinin öldürüldüğünü gören çocukların acısı aşk acısının yanında ne ki? ya da anne babasını, çok sevdiği insanları bir anda kaybeden insanların acısı. ya da binbir sevinçle doğmasını bekledikleri çocuklarını doğum anında kaybeden ebeveynlerin acısı , doğduktan sonra en tatlı çağında evladını kaybedenlerin acısı. amansız hastalıkla boğuşan insanların acısı, yemek ve su bulamayan insanların savaşı, fakirlikle sınanıp kendini öldüren insanların yaşadığı hayat.. ve daha sayamacağım birçok şeyi yaşayan insanların acısı aşk acısının yanında ne ki? biz de dert sanıyoruz bunları..
dünyanın en büyük acısı aşk acısıdır arkadaşlar, evet. sizi süttür eden insanların ardından yaktığınız ağıt da umurlarında değil. ben bunları geçmişte çok uzun süre aşk acısı çekmiş, hastanelik olmuş bir insan olarak söylüyorum ki dünyanın en büyük acısı kesinlikle aşk acısı değil. gülüyorum şu an çektiğim o acıya.

böbrek taşı düşürme derler genelde.

bir çocuk doğurma bir de böbrek taşı derler. aşk acısı demiş bir tanesi ya. duygusal olma kardeşim bu kezbanlar seni çiğ çiğ yer.

aşk acısı kadar boş ve keyfe yaşanan bir acı yok. evlat acısıyla yarışacak bir acı da yok. bir evlat kaybı aileden ondan sonraki üç nesilde iz bırakan bir şey.

annenin ölmesidir.

annenin vefat etmesidir. bundan da ağrı evladın vefat etmesidir. ikisine de allah dayanma kuvveti versin nazarımda bunlar ultimate sınavdır.