düşünmediğiniz zaman derdinize dert ekleneceği insanlar

(bkz: cinlisophie) uktesidir.

insanın düşünmediğinde dertli haline dert etkleyecek insanları illa ki vardır. film ve dizilerde bu kişi genelde hırsız ya da tokatçı enişte ve ya çılgın bir kayinçodur.

işyerinde idealist iş arkadasi ya da aklı beş karış havada stajerdir.


benim için düşünmediğimde derdime dert ekleyen insan "evlat"dır. gözünü üstünden çekmeye gelmez. her daim onun için bir gelecek planlamalı, çekip çevirmeli yönlendirmelisin. o cahildir tecrübesizdir. sen onu düşünmeden gününü yaşayıp gönlünü eğlendirirken o
yanlış arkadaşlara kapılabilir, canını tehlikeye atabilir, olmadık işlere kalkabilir, sana bir dünya borç, dert çıkarabilir.
(bkz: kızını boş bırakırsan ya davulcuya ya zurnacıya kaçar)
(bkz: kızını dövmeyen dizini döver)
(bkz: ağaç yaşken eğilir)

aynı zamanda yüzüne hasret kaldığınız insanlar olabilirler.

kaybettiklerimiz yada kaybetme ihtimali yakınmış gibi hissettiklerimin. bu hisleri yaşamadan sonsuza kadar yanımızda olacaklarını düşünüp bu ihtimali görmeyiz ama hastalıklar başlayınca zaman yaklaşınca her an düğüm boğazda,gözde düşmeye hazır damla... ahhh zaman ah...

bir ben mi anlamıyorum bu başlığı? bu nasıl türkçe lan?

onu düşünmek artık bir ihtiyaç haline gelmiştir. öyle ki, dertli anlarında onu düşünmeye başladığında başka bir aleme gidersin, ayakların yerden kesilir, yükseklerde kimsenin bilmediği kuşların seslerini duyarsın. bu sığınak bağımlılık yapar zamanla; zamanlı zamansız kendini orada meditasyon yaparken bulursun. arkadaşlarının "abi dalgın görünüyorsun?" dediği anlar aslında hayattan keyif aldığın anlardır, sığınaktan kafanı uzatır muhabbete ucundan katılır sonra geri dönersin ilk fırsatta.

yanında o varken ise tüm benliğinle hayatta olursun, o kuşlar onun sesinde öter, tüm duyuların açıktır ve gülüşünde kaybolur, baktığı yerde olmak için tekrar ortaya çıkarsın.

ve evet, düşünmedikçe derdine dert eklersin.