ülkede soğuktan ve açlıktan insanlar ölürken kedi mamasını dert eden tip

yaşadıkları coğrafyanın gerçekliğinden kopmuş olduklarını düşündüğüm tiplerdir.

ek: başlık altında savunma yapanların iddia ettiği gibi bu soğukta kedilerin ölmesini savunan tek bir yargım yok. her zaman yaptıkları gibi bilinçli yanıltıcılık saçmalığına sığınıyorlar. temel argümanım, aynı farkındalığı insanlar için göstermedikleridir. konuya bu bağlamda eleştiri getirirlerse memnun olurum.

ek 2: yine ''bilal'e anlatır gibi '' anlatmak zorunda bırakanlar için;
hayvanseverlik adı altında tüm kaybetmişliklerini, tüm psikolojik bozukluklarını ve insana düşmanlıklarını zavallı ve ilkel bir hayvanın üzerinden farkındalık yaratarak çözmeye çalışan faşist petseverler'e dir benim söylediklerim.

birçok derdi aynı anda dert edinemeyen tipin beyanıdır.

insanlara yardım etmesi gerektiği gibi hayvanlara da yardım etmesi gerektiğini bilmeyen yazar beyanıdır. hayvanlara bu soğukta en azından bir mama vermek ve küçük bir battaniye sarmak o kadar zor değil inanın. bu hayvanlar, sizin sandığınız gibi taşla beslenmiyor ve gerçekten soğuğa dayanıklı değiller. unutmayın ki, onların yaşam alanlarını biz apartmanlar inşaa ederek yok ettik. bu yüzden onlara bir hayat borçluyuz, en azından birey olarak elimizden geleni yaparsak bir canın kurtulmasına vesile olabiliriz.

kimi neden rahatsız ettiğini anlamadığım tiptir. insanları umursamak zorunda olduğumu düşünmüyorum.

az gelişmişlik göstergesi başlıktir. kedileri dert edinen insanlar, senden daha çok ölümleri dert ediniyordur. kedileri düşünmeyi, kediler yaşasın insanlar ölsün diye anlamlayacak ne yaşadın bu hayatta diyesi geliyor insanın. ikisi de canlı, o kediyi kurtarıyor sende adım at diyesi de geliyor insanın. aynı havayı teneffüs edip içerde ona ne yapıyorsun diyesi de geliyor insanın.
daha neler diyesi geliyor da insanin inemiyorum o seviyeye.

bana derdini söyle, sana ne kadar insan olduğunu söyleyim.
yanından geçerken merhaba dediğim tatlı kediciklere selam olsun. umarım aç kalmazsınız canlar...

doğal alanlarını işgal etmemizden kaynaklanan bir suçluluk duygusu ve hayvan sevgisi baskın geliyor olabilir. ayrıca sadece bunu dert ettiğimiz nereden biliniyor?

dürüst olalım, türkiye'nin tuzu kuru liberal semtlerinde yaşayan tiptir. sorun kedi mamasını dert etmesi değil, moda olduğu için kedi mamasını dert etmesidir.

birçoğunun hayatı kendi güvenli alanlarında geçmiştir. ne büyük şehirlerin varoşlarını görmüşler ne de anadoluda bir haftadan fazla kalmışlardır. siz bu ülkenin işsizinden, asgari ücretlisinden, işçisinden bahsedersiniz ama bunlar onlar için anlam ifade etmez. hatta içten içe fakir dediniz mi tiksinti duyarlar. çünkü fakir denilince sadece kendi semtlerine geceleri dışardan akın eden kırolar akıllarına gelir. meselenin sosyo-ekonomik boyutuyla ilgilenmezler.

ülkenin derdiyle dertlenmezler. siz açıklanan zam oranına sinirlenirsiniz, cumhuriyet elden gidiyor dersiniz, onlar akşamları eğlencededir. onlara göre ülkenin tek sorunu aç kalan hayvanlar, eşcinsel hakları ve feminizmdir. çünkü semtte moda budur, yokluğu görmemişlerdir.

genelleme mi yapıyorum, evet. belki itirazı olanlar olabilir, ama ülkemizde bu türden bir insan grubu var, kimse inkar edemez.

duyar kasıcam derken saçmalayan yazar beyanıdır. benim gözümde bir insanın canıyla bir hayvanın canının birbirinden farkı yoktur. ikisi de candır çünkü,acı çeker,aç kalır,üşür. ama hayvanlar kendini ifade edemez işte sorun burda. bir insanın sokakta donarak aç bir şekilde ölmesi maalesef ki hepimizin ayıbı belki de ama insan kendini ifade edebilir belki birinin kapısını çalsa yardım alabilir ama hayvanlar kendini ifade edemiyor işte. onların söyleyemediği sözcükler olmak zorundayız biz o yüzden düşünüyoruz sürekli kedi maması osu busu. söylememiz tartışmamız sorgulamamız gereken şey bir ''canın'' sokakta donarak ,açlıktan ölmesi. kedi veya insan fark etmez. bunu anladığımızda belki hiçbir can bir daha donarak ölmeyecek.

yani şimdi laf mı bu? sokağa çıkıp evsiz insan mı arayalım napalım? adam denk gelir görür kediye köpeğe yardım eder. bu kadar dert ediyorsan hemen bana yardım ettiğin kişiyle evinde çekilmiş bir fotoğraf atıyorsun çabuk çabuk çabuk.

vicdansızlık evsiz de görsen kedi de görsen ona yardım etmemektir. ha evine almazsın evsizi ama belediyeye haber verirsin bir şeyler yaparsın görünce. takdir edersin ki tanımadığın insanı evine almak risktir. kaldı ki kediye yardım ettim diye evsizi düşünmem. o işin sonu afrikadaki açları düşünmeye kadar gider. hepsini geçtim kedi gördüğümde amaaan boşver evsizler dururken buna mı yardım edeyim mi diyecem napacam? o anda denk gelir yardım edersin.

en azından kedi mamalarını dert edip böyle bir sorun da var diye önümüze çıkartıyorlar bunda yanlış bir durum yok.dertler yarıştırılamaz sıraya konulamaz herkes derdini söyler kendince bir derman arar.
(bkz: seninki de dert mi) diyen insanlardan bir farkımız olsun.

insan, bir şekilde (cinayet işleme pahasına da olsa) kendini savunabilir, barinabilir, yemek bulabilir. hayvanların malesef ki bunu yapacak güçleri yoktur. ayrıca bu neden sana dert oldu ki? biz hayvanseverler insan sevmiyoruzdur belki? kaldı ki emin ol hayvana merhamet eden insana da ediyordur. sen nerden duydun acaba 'bu insanların' sokaktaki aç insanları dert etmediğini?
günümüz insanları malesef hayvanlar için konan küçük bir su kanını bile devirecek kadar insafsızlar. keşke yaşadığınız coğrafyanın bu gibi gerçekliklerinin de farkında olup savunsaniz..

relax kritik noktaya çakmış gerçeği.
kedi yemesin demiyoruz, insan varken kediye sosyal farkındalık başlatma, o insana versen o da bilir kediyle bölüşmesini.

empati yeteneği gelişmiş ve eminim, soğuktan ve açlıktan ölen insanları, kedi mamalarını kendine hiç dert etmeyen insanlardan daha fazla dert eden tiptir.

nereden mi biliyorum. öncelikle kendimden. mesela evimde on yaşında engelli bir kedim var. engelli bir canlıya annelik etmenin zorlukları bir yana artı elimden geldiğince sokağımdaki kedilere köpeklere de bakmaya ve beslemeye uğraşıyorum. kedi ve köpeklerimin mamalarını dert edip onlarla uğraşırken, aynı zamanda bingöl'ün ücra köşesinde, hiç tanımadığım küçücük çocuklar için yardım toplayıp, bir yandan da okmeydanı onkoloji'de mavi melekler(pandemi yüzünden şu an kapalı) denen gönüllü organizasyon sayesinde hasta ve hasta yakınlarına ücretsiz çay, kahve, simit, açma, poğaça, ayran dağıtabiliyorum. ve önümüzdeki günlerde yapmayı çok istediğim şeylerden biri ise, yine pek çok hastasının ayakta durmakta zorluk çektiğini gördüğüm ve bildiğim onkoloji servisine tekerlekli sandalye bağışı yapmak. gördüğünüz gibi, kedi mamasını kendime dert etmem tüm bunları düşünmeme ve yapmama bir engel değil.

benim yapabildiklerim ve elimden gelenler naçizane bunlar. peki ya siz çok duyarlı yazar. siz burada sadece kedileri ve onların mamalarını dert ettiğini sandığınız tiplerle ilgili son derece ön yargılı başlık açmaktan başka ne yapıyorsunuz insanlar için?

nasıl duyar kasabilirim diye düşünmekten iki gram aklınız heba oluyor yapmayın
(bkz: umarım ironidir)

insanların hayvanlar kadar değer görmediğini gösteren bir gerçek. insan, çöpten ekmek yiyemez, pis suyu içermez ancak hayvan çöpten yiyebilir, kuytu kenardaki suyu içebilir.
kediye mama almaktansa (ki mamalar dehşet pahalı) o parayı bir yoksula vermek daha iyi olacaktır.
kediler aç kalsın demiyoruz bak, kedi çöpten de yiyebilir ama insan yiyemez.

ne alaka dediğim başlıktır. ikisi de ayrı konular ayrı kaplar. ikisi de can sonuçta.
insanların yardıma ihtiyacı olduğu gibi o hayvanların da yardıma ihtiyacı var.
bu şey gibi oldu hem yiyecek isteyen hem de barınacak yer isteyen insanın yüzsüzlüğü demek gibi. ikisi de ihtiyaç değil mi? bu da buna benzer işte.

edit: #759239 çöpten hiç bir canlı bir şey yememeli çünkü çöpler gıda ihtiyacının giderildiği yerler değildir. pis suları insanlar içemediği gibi hayvanlar da içemez. mecbur kaldıkları için yaparlar. bir insan o şartlara mecbur bırakılsa emin ol lağım suyu bile içer çünkü başka seçenek yok. ayrıca dışarda kötü şartlarda yaşamını sürdürmeye çalışan, mikrop yuvası çöplerden bozuk yemekleri yiyen hayvanlar hastalanıp acılar içinde sokaklarda ölüyor.

ikisi de ayrı konu bunların. birisinin kedilerin aç kalmasını dert etmesi, insanların ölmesini dert etmeyeceği anlamına gelmiyor. vicdanlı olan insan ikisine de üzülür, çözülmesi için çabalar. alakasız bağlantılar kurarak komik başlıklar açıyorsunuz. ben bu internete para veriyorum bunları görmek zorunda mıyım?

birine yukarıdaki ya da doğa ana kullanabilmesi için akıl vermiş (hatta bu aklı o kadar iyi kullanmış ki kedileri kendine işi geliyor diye bağımlı kılmış ama baktı ki artık insan apartmana taşınabiliyor ve fareler kara vebaya felan yol açmıyor iyi o zaman deyip sokağa salmış) ve bu aklı kullanınca hem ülke hem kendisi adına doğru seçimler yapabiliyormuş biliyor musunuz?

ha birde yukarıdaki parantezde de belirttiğim gibi vakti zamanında kedi mamasını evdeki haşeratlardan koruyor diye ineği de süt verdiği için evcilleştirmemiz gibi evcilleştirmişiz. yani güzel arkadaşım hep olay bizde bitiyor.

doğru bir tercih yapmış tiptir.

ama siz derseniz ki; başlıkta bahsi geçen o tip, yine bahsi geçen mağdur insanların yaşam alanlarını gasp ettiği için o insanlar soğuktalar, o tip o insanların beslenmelerine engel olduğu için o insanlar açlıktan ölüyorlar; işte o zaman başlık altındaki abes tanım sahipleri haklı olmuş olur...

bazı sorumluluklar vardır ki bundan asla kaçamazsınız...

binlerce yıl önce senin benim atalarımız, bu güzelim hayvanlar vahşi ortamlarında mutlu mesut yaşarlarken; almışlar bunları evcilleştirmişler. binlerce yıl boyunca süregelen evrim ve dış etkenler, bu hayvanların vahşi ortamda sahip oldukları bir çok şeyi köreltmiş, törpülemiştir. misal; avlanmak gibi...

şimdi senin benim atalarım bir halt yiyerek bu hayvanları yerinden yurdundan edip dengelerini bozdukları için; senin benim artıklarım, çöplerimiz olmasa yaşayamaz bu hayvanlar. o yüzden bu hayvanlara karşı kendimi sorumlu hissediyorum.

bahsi geçen soğuktan ve açlıktan ölen bütün insanlara da dil, din, ırk, mezhep, ideoloji farkı gözetmeksizin üzülüyorum. ama kendimi suçlu hissetmiyorum. peki kendimi neden suçlu hissetmiyorum biliyor musun güzel kardeşim?

çünkü ben, devlet değilim...

edit:imlâ