duyguların ölümlü olması

düşüncelerin ölümsüz olması yetiyor.

zaten nedir, duyguyu yaratan düşüncelerdir...

bidebayilistersen ukdesi.

cık... önce bana ölümsüz bir şey göstermen lazımdı.

acı ama gerçek.

eh, tüketiyoruz her şeyi. her şeyin bir son kullanma tarihi var.

insanlar kafayı yiyor ve ben halen hayallerime kavuşamıyorum.
büyük ihtimalle de içimde kalan ne var ne yoksa kalbimin kırılmasından bir kuğu gibi öleceğim..
ya da dışarıda takacaklar bana öyle de ölmem daha olası bilemiyorum.

duygularınız öldü çoktan kalanlarla nasıl idare edilir ki?

katilleri biz değilsek sorun olmaz.

"ayıcılar geçti, affedilmemiş insanlar geçti
şehirler taş yürekliydi şarkısı beyaz
insanların büyük rüyaları vardı
insanlar bir ölümle öldüler ki
sevgiler arasında şaşırıp
bir unuttular ki deme gitsin"
cemal süreya