kötü duyguları bastırırken iyi duyguların da kaybolması

hissizlik denilen sey aslinda bu. bilincli ya da bilincsiz olarak travmatik, stresli, aci verici olaylari bastiriyoruz ama beynin ayristirma gibi bir olayi olmadigindan yasam sevinci ve guzel seylere verdigimiz hos tepkiler de azaliyor. elektrik tellerinden havalanan kumrular eskiden içini kipir kipir ettirirken simdi sadece hafif bir duygulanim yaratiyor.

ne yapmali? duygularla yuzlesmeli. o irini bosaltmali ki guzel duygulari tekrar hissedebilelim.

kalp aşırı garip stratejileri olan bir organ değil mi gerçekten... ben bir kişiyi silebildim sanıyorum ama o tamamen buz tutmaya başlıyo. birini sevmeye başlayınca da öyle yapıyo. birini çok sevmeye başladım saniyosun ama bi bakmışsın yüreğinde hiçbir soğukluk kalmamış...

antidepresan kullanırken başıma gelen. eskiden iyi veya kötü tüm duygular çok daha yoğundu. ilaç olumsuz duyguların yoğunluğunu azaltırken olumluları da azalttı. işin kötü yanı sanki bu durum kalıcı oldu. belki yaşla ve mizaçla da ilgisi vardır. aşağıdaki duygu-zaman grafiğinde eski halim kırmızıysa yeni halim mavi.