düzenli olarak ankara pavyon videosu izlemek

şu sıralar içine düştüğüm bataklık. instagramda karşıma çıktı,bakayım derken daha da içine düştüm. algoritmaya yenildim,ve izlediğim için daha da fazla karşıma çıkmaya başladı.
bunun erkek versiyonu var ise her an metaverse arsalarımı satabilirim.

sarı tutku öldükten sonra izlemeyi bıraktım.

bir zamanlar en sevdiğim aktivite buydu.hatta eskiden cd şeklinde satılanları vardı.*

blu tv pavyon vardı pandemi nedeniyle yarıda kalmıştı. aklıma onu getirdi.

kara delik. düştümü çıkamıyorsun. youtube'da belgesel, tarih vb. kanallarda gezinirken es kaza karşınıza çıkarsa sakın basmayın o videoya. basma dedim ama. al işte geçmiş olsun.

ben erkek olarak o saçmalığı görmeye dayanamıyorum. kadınlar nasıl seviyor hayret! eğlenceli değil bir kere. saçma sapan elektro bağlama sesi ve absürt şarkılar. oynamayı bilmeyen sadece kıçını başını gösteren kadınlar ve onların içine düşen abazanlar.

2 kere de gittim ankara'da pavyona. bi kere aşırı pahalı. her ne kadar davetli olup hesap ödemediysem de aşırı pahalı. fazlaca homofobik bir ortam. erkek olarak başka erkeklerle eğlenmeye gitme fikri bile başlı başına absürt!

ayrıca, o videoların çekildiği ulus'ta, pavyonların bir arka sokağında her gece kimlere neler yapılıyor bir bilseniz!

sadece izliyorsan iyi ama özenip gitmeye ya da direkt olarak ortamın izlenileni olmaya kalkarsan işler o zaman sıkıntı.

vr gözlük takip izleyince icindeymissiniz gibi oluyor, mâlum enflasyon, cebimize göre eğlence.

sonu payvonda bitmez umarım dedirten başlıktır. gerçi (bkz: pavyonda çalışmak) insana iyi gelir ama yine de ne bileyim bilemedim.