egonun yararları

aslında yoktur. ancak egolu görünmenin yararları olabilir.

mesela güzel bir pazarlama tekniği. egoist görünen insan, mütevazi bir insana göre kendini daha iyi pazarlayabilir.

gideceğiniz yere götürür. evet evet ego, bir otobüs, toplu taşıma aracı.

bu dünyada var oluşumuzda zerre katkımız yokken, küçük dağları ben yarattım, büyüklerde de emeğim çok diye gezenlerin varlığına şaşırıyorum, haliyle egonun bir faydası olduğunu düşünmüyorum. demiyorum ki herkes ezik ezik gezsin. bu dünyaya gelmişiz, belli bir potansiyelle yaratılmışız. doğru olan bu potansiyeli en alâ şekilde değerlendirmeye çalışmak ama en güzeli yapmaya çalışmak, yaptıklarından ve davranışlarından emin olmak ile kof bir ego arasında gerçekten dağlar kadar fark var. geçtim yararlı olmayı, itici olur yahu itici *

aksine göre daha öğretici bir yanı olduğuna inanıyorum. yani bir kişi kendini olduğundan daha değersiz görüyorsa maalesef toplum bunu destekler yönde davranıyor. herhangi bir sebeple değersiz olduğu sonucuna ulaşabiliyor ve bu git gide perçinleniyor. fakat kendini olduğundan daha yukarda ve diğer insanlardan üstün kabul eden insan yine aşağı çekilmeye ve değersiz hissettirilmeye çalışılıyor. e her seferinde epey yüksekten yere çakılan insan bir noktada farkına varmaya başlıyor. ben, diyor. ben demek ki o kadar da şey değilmişim..

ego dengedir, sağlıklı bir bilinçtir. idle süperego arasında köprüdür. yani yararı çoktur.

(bkz: sigmund freud)