eleştiriyi saygı sınırları çerçevesinde yapma gereği

insanımızın bihaber olduğu inceliklerden biri. saygisizlik edilmediği sürece çoğu insan eleştiriyi tolore eder. yeter ki hayvan gibi şey etmeyin. abi tavsiyesi.

maalesef ülkemizde bunun ortası yok. ya hiç söylemezler söyledilermi de anasını ağlatırlar bişey kalmaz ortada. liselerin litaritüre eleştiri ile alakalı bir ders koymaları gerekiyor.

sadece saygı çercevesinde eleştiri yapanlar dikkate alınır her zaman diğeri sadece saldırma amaçlıdır.

üslubun her şey demek olduğunu bilmeyenlerin, eleştiriyi de, serzenişi de kibarca yapanları ajitasyon yapmakla suçladığı bir ülkede, gerekliliğinin anlaşılması oldukça zor olan durum.

insanlara karşı kibar ve saygılı olduğunuzda, kendinizi acındırmaya çalıştığınızı, mağdur edebiyatı yaptığınızı zannederler. kendileri saldırganlıktan başka şey bilmedikleri ve terbiyeden yoksun oldukları için, bunu yapanları art niyetli sanıp kabalaşırlar. acınacak halde olan kişiler eleştiri yapmayı geçtim, normal bir konuşmayı bile edepleriyle sürdürmeyi beceremiyor. bu tiplere karşı yapılması gereken tek şey var; "ama o başlattı" diyerek seviyesine inmek ve tıpkı ona dönüşmek yerine ya hiç cevap vermemek ya da saygınızı hiç bozmayarak, onunla olan farkınızı ortaya koymak.

ülkemiz mutsuz insan dolu ve mutsuzluk bu şekilde yayılır. duygular ters duyguyu kendine çekmeye çalışır. toplumdaki baskın duygunun kurbanı olmak kaçınılmaz maalesef.