türkiye'de kimsenin eleştiriyi hazmedememesi

uzun süredir dikkatimi çeken olgu. yapıcı eleştirilere daima açığım desek de bu kocaman bir yalan. tüm beklediğimiz övgü. biraz da bu yüzden geri kalmış bir ülkeyiz. eleştirilen herkes anasına sövülmüş gibi öfkeleniyor ya da güceniyor belli etmese de.

böyle bir eleştiri de biraz ağır olmuyor mu ama?!

eleştirmeyi de bilen pek kimse yok ki. laf sokmayı can yakmayı eleştiri zannedenlerler dolu etraf

çünkü ülkede bir çok insan kendini mükemmel sanıyor. onlarle eşit sayıda insan da yapıcı eleştirinin ne olduğunu bilmiyor. bir konuda eleştiri yapmak için önce o konuda yetkin olmak gerekir. bu bir esere bir çalışmaya projeye yönelik eleştiriler için geçerli. normal günlük yaşamda birinin davranışlarına yönelik eleştiri yapılacaksa (gerçi bu da yetkinlik ister, en azından o kişinin koşullarını vs bilmek empati kurabilmek lazım) da olumlu bir öneri yapılarak eleştirilmeli. örnek : 'üzerindeki hiç yakışmamış' yerine 'sana şunu öneririm daha çok yakışır üzerindekinden' demek zor değil. daha yapıcı. ve yapıcı eleştirileri kaldıramayan insanlar varsa bu da artık onların problemi. ışık hızıyla uzaklaşılması gerekn insan tipi sinyali verir.

eleştiri eleştiridir. yapıcısı, yıkıcısı yoktur. doğrusuyla, yanlışıyla, iyisiyle ve kötüsüyle inceleme şeklidir.

ifade özgürlüğünün sınırlanmasının vermiş olduğu kendinde had görmek, sonuç olan eylem.

bir defa hakaret kavramını çıkarır, hakareti yasaklıyorum ifadeyi değil derseniz (iyi niyetli olduğunu varsayarak söylüyorum) sonucundaki sınırlamanın ifadenin tamamını engelleyeceğini unutmamalısınız.

sadece türkiye'de değil, tüm dünyadaki ortak sorun bu. özgürlük bir defa kısıtlanırsa (meşru ve iyiniyetli bile olsa) sonucunda özgürlüğün kaybının yaşanacağını hatırlatan başlık.

iyi eleştiri yapıldığında hepimizin hazmedebileceğini düşündüğüm başlık. daha önce başka bir başlıkta yazdığım gibi, eleştiri iyi ya da kötü olabilir. iyi eleştiri yapıldı da biz mi hazmedemedik. neden hep kötü düşünüyorsunuz yahu. kötüyü kim sever, kim ister.*

insanlar kendilerini mükemmel sanarlar ,sürekli övülmek isterler çünkü egoları onu ister .eleştiriye tahammülü olmayan kimseler bilmezler ki eleştiri olmadan doğruya ulaşılmaz .

kendinde herkesi her şeyi eleştirebilme hakkı gören hadsizler olduğu sürece görülebilecek durum. beni eleştirecek kişinin beni iyi tanıyan, çok yakınım, fikirlerine değer verdiğim, hatta özellikle düşüncesini belirtmesini istediğim biri olmasını isterim. yoksa iki muhabbet ettik diye dangalaklığın lüzumu yok.

her insanın belirli kalıplarda fikir kümeleri vardır ve herkes kendine ait fikirleri söylemekte özgğr olmalıdır ancak karşıdaki insanın kırmızı çizgilerine uyarak ve saygı içinde beyan etmelidir maalesef ülkemizde saygı olmadığı için fikirleri eleştiri olarak alıp sonra bir ton sıkıntı çıkarabiliyoruz eleştiriden önce fikir olarak kabullenip öyle değerlendirmeliyiz

burası herbokologlar ülkesi yeğenin! şaşırma böyle şeylere artık dediğim tespittir.

eleştiriye kapalı bi ülkeyiz çünkü eleştiriler gerçek ve biz gerçeklerden nefret ederiz

ve buna rağmen ve ek olarak herkesin en önemli eleştirmen kimliğine bürünüp her şeyi ama her şeyi eleştirmeyi kendine hak görmesi. böyle işine ne gelirse insanlarıyla dolu bir ülkeyiz işte.

amerikada, amerikan başkanına oskar ödülünde küfür ediliyor, bütün dünya izliyor. bakın bu fazla ama bizim de şu anki yazı yakarken “dur çok sert yazdım” durumlarından iyidir. biraz rahatlasak fena olmaz be sözlük

çünkü kültür olarak saklama üzerine kurulmuş. örneğin nasılsının cevabı prensipte iyiyimdir ve çok anormal durumlar dışında değişmez. aman o duymasın aman mahalleli duymasını önemseriz.birde üstüne yapmacık kibarlığı eklediğinizde ve bu da sosyal medyanın sanal gerçekliğiyle birleşince egosantrik insanlar ortaya çıkıyor. biz görüntüyü seviyoruz. görüntüde misafirperver görüntüde herkes melek.

ben ülkemde futbol sevmediğim kibar olduğum için aşağılandım eziklendim. yurtdışında ise yapıcı insanlarla karşılaştım ama hepsi de beni ben olarak sevdiler. bana bu daha samimi daha doğal geliyor. kaldı ki birleşik krallıkta da çok misafirperver dünya tatlısı insanlarla karşılaştım. ondan bu da eskimiş bir genelleme gibi geliyor.

eleştiri yapmayı kendinde hak gören herkesin bu maharette ve liyakatta olmamasındandır. sırf kıskançlıktan bok atmaya çalışan konudan bihaber bir sürü insan türedi. bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olanlar..

bok gibi eleştiri yapıyorsunuz çünkü.

adı tarihe geçmiş hiçbir eleştirmen yoktur.

eleştiri yerine hakaret edildiği için olabilir belki. sadece söylüyorum.

zamanla benim de farkettiğim bir gerçek.