en acı verici ölüm şekli

üstteki entryi görene kadar enkaz altında kalarak derdim ama kıyma makinesi ne kardeşim, nereden aklınıza geliyor böyle şeyler.

yanarak ölmek. ama yanarak ölmede genelde insanlar oksijensiz kalarak boğularak ölüyor. kişinin boğulmasını engellerseniz bütün vücudunun yavaşça pişip sinir uçlarının yandığını hissedecek. sanırım en kötü bu olur.

evladına bakamadığı için, çocuklarını saç kurutma makinesi ile ısıtmaya çalışırken yan odada kendini asan annenin ölüm şekli.

kendini piranalarla dolu bir küvete atmak.

unutularak yanında sevdiklerin olmadan yaşadığın her ölüm şeklidir.

uzun süren cinsi.

bilemeyiz. herkesin cehennemi kendine özgüdür.

yanarak ölmek daha kötüsü olamaz .

suda boğularak ölmek, susuzluktan ölmek, açlıktan ölmek, yanarak ölmek, donarak ölmek, bıçakla ölmek, silah ile vurularak ölmek, yüksek bir yerden düşerek ölmek, nefes alamamaktan ölmek.

not: bunlar dışında acı vermeyecek bir önerisi olan varsa dm*

kimsenin seni duymaması, fark etmemesi en büyük ölüm. acını sessiz sessiz kimseye duyuramadan geberip gitmek kadar kötü bir şey yok

suda boğularak ölmekmiş.

yanarak can vermek bence, çaresizce ölmeyi bekliyorsun ve elinden hiçbir şey gelmiyor. aynı çaresizlik deprem için de geçerli diye düşünüyorum.

hemoroidi olan bireyin bol acılı gıdayı midesine ulaştırmasıyla çıkarması arasındaki yüksek stresli dönem.

ölümün bireye bir acı vermediğini, olaya şahit olanların veya kulaktan kulağa yayanların dramatize ettiğini düşünüyorum.

ölümün yaklaşmasına neden olabilecek olgulara şahit olmanın verdiği korkuyla beynimizin kendimizi savunmaya alması aynı anda başlamaktadır. özetle; bu sırada salgılanan yüksek miktarda adrenalin / noradrenalin, kalp atışını hızlandırır, soluk alıp vermek hızlanır, sempatik sinir sistemi aktif olur, düşünsel faaliyetler azalır (sadece ilkel savunma sistemi çalışır. bunu; başı kopan bir tavuğun koşmaya devam etmesi gibi düşünebiliriz. diyebilirsiniz ki; e beyni yok nasıl ilkel savunma sistemi çalışıyor? o konu ücretli (u: swh) ), periferde hissizlik oluşur. bu durumda ölmekteyken acı duymaz, korku / dehşet yaşarız.

*ben bilmiyorum, ölen bir arkadaştan aktardım.

herkes fiziksel acıdan dem vurmuş. bana göre en acı verici ölüm şekli, keşkelerle dolu bir hayatın arkasından gelen ölümdür. ölüm döşeğinde, geriye bakarken neler kaçırdığını görmektir. koca bir ömrü nasıl heba ettiğini bilen biri kadar kimse acı çekmez zannımca. son nefesini neden verdiğinin pek de önemi yok.

ağır ağır gerçekleşen ve çabaların faydasız kalacağı, deprem gibi olaylarda göçük altında tozdan ciğerin yanarken etrafındaki çığlıklar eşliğinde yetişemeyecek kurtarıcıyı beklediğin şekildir.

psikolojik olarak ise şahsi kanaatim, senden daha acizleri kurtarmak için senin aciz kaldığın şekildir.

bide ben son anda bir şeyleri kurtarmayı başarmışken vücudum iflas eder de yanımdaki gerizekalı kahraman olur diye de bi korktum. öyle işte.

bir aslan tarafından parçalanarak yenmek.

türkiye ' de yaşamak zorunda bırakılmak.

yalnız

bruno'nunkinden

yanmak ya da donmak gibi. sonra çengele asılmak ya da kan kartalı yöntemi ile öldürülmek...