erdoğan'ın çocuğa mikrofon verip kemal kılıçdaroğlu’na hakaret ettirmesi

malum kişinin ne kadar zavallı biri olduğuna bir kez daha şahit olduk.

ülkede sadece adı var dediğimiz adalet kavramının, adının bile kalmadığına resmen şahit olduk sanırım. zira çocuk bu olay sonrası babasının serbest bırakılacağına dair bir paylaşımda bulunmuş.

(bkz: çocuktan al haberi) *

siz çocuğunuzun yanında kimi kötülerseniz çocuk onun kötü, diğerinin koşulsuz iyi olduğuna allaha inanır gibi inanır. bu tarz ailelerde çocuklar sorgulamayı bırakır ve hani o çok duyduğumuz 'benim dedem de erbakancıydı' ya da 'bizde chp den başkasına oy verene ekmek vermezler' tarzında sorgulama bile yapmadan köklerinden gelenin doğru olduğuna inanırlar.

çocuklarınızı çılgın bir fanatizmle yetiştirmeyin. ne partizanlık ne de futbol fanatiği işte. herşeyin aşırısı işte böyle onarılmaz yaralar açıyor. bundan 15 20 sene sonra bu çocuk lan benim anam babamda hiç mi akıl yoktu beni neyin içine sürüklemişler deyip yaptığından utansa herşey için çok geç olacak. ya da tam tersi ben iyiki bu adamın peşinden gittim dese ona oy vermeyen çevresi tarafından hep yalaka ve şakşakcı olarak anılacak, hergün arkasından küfürler edilecek. iki ucu boklu değnek misali evlatlarının pimini çekmiş sahneye atmışlar.

yazık böyle aileye.

bazı insanlar için gerçek yalandan daha tuhaftır.
m. twain
tıpkı olması gerekenlerin bu yaşadıklarımızdan daha tuhaf hale gelmesi gibi.
ülke öyle bir hale geldi ki, böyle absürtlüklere artık şaşırmıyor, hayatın olağan akışında kabul ediyoruz.
asıl endişe edilmesi gereken de tam olarak bu.
çocuklarımız bu yaptıklarımızı affetmeyecek, bıraktığımız ülke için bizleri nefretle yadedecekler.
(buradaki çocuk da dahil )

benzer işler...

t.c. tarihinde ve siyaset tarihinde yaşanmış en utanç verici olaydır.

siyasetin dibinin dibi resmen bu.

benzer işler :

dindar nesil derken; kindar nesilin en güzel örneğidir. artık çocuklar bile politikaya dahil ediliyorsa; bu kin, nefret yüklemesi yapılıyorsa, gülüyoruz ağlanacak halimize.

saçma, yanlış, olgunluktan uzak harekettir. gel gör ki siyaset, meclis, medya, artık tamamen diss atışması gibi olmakta, kimse devlet için değil kendi menfaatleri için kazandığında kaybedeceğini anlamamaktadır. toplumsal barışı, eşitliği, merhameti ne teşvik ne de temsil edecek -görünürde- kimse bulunmamaktadır.

canım ülkemin geldiği hale bak. yazık.

teröristi trt ye çıkarıp demeç verdiren bir ülkede çok da şaşılmayacak bir durum. çocuk hayın bay kemal diye bağırmış ana avrat küfür de edebilirdi bu iyi bir şey,

kılıçdaroğlu mitingde bir çocuğa mikrofon uzatsa ve çocuk "hain erdoğan" diye bağırsa netice ne olurdu? buna verilecek yanıt rejimin meşruiyetinin de ölçütü aynı zamanda.

hükümetin oy düşüşüne verdiği yönetimsel tepki senelerdir aynı.
kaos, nefret söylemleri, çözüm süreci ve ayrıştırma politikası.

önce "küçüğün rızası var" diyebilen bekir bozdağ'ın atanması.
şimdi bu tarz açıklamalar ve yeni yaşanacak miting söylemleri.
(bkz: beyaz toroslar)
sonrasında ise muhtemelen yeni atamalar göreceğiz.
ben şahsen bir hüseyin çelik ataması bekliyorum.
(bkz: cemaat devlete sızmış diyorlar, buna kargalar bile güler)

tahminimce "ne yazık ki" 2023 seçimlerine ülke olarak iç savaşın eşiğinde gireceğiz.
üzücü bir durum, ama durum da bu yani.